Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 września 2015 r., sygn. II SA/Lu 578/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 września 2015 r. sprawy ze skargi M. M. i H. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...]; II. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących solidarnie 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Orzeczeniem Wojewódzkiej Rady Narodowej w L. z dnia 23 czerwca 1950 r., na podstawie art.1 i art. 2 pkt f) dekretu z dnia 7 kwietnia 1948r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 r. wywłaszczono z dniem 9 maja 1945 r. nieruchomość o pow. 3052 m2 położoną w L. przy ul. [...] zapisaną w księdze wieczystej nr [...] "Ł." Sądu Grodzkiego w L., będącą własnością J. M. oraz graniczącą z nią część nieruchomości o pow. 16 m2, będącą własnością W. S.. Wywłaszczenie nastąpiło na rzecz Skarbu Państwa - P. "P. K. Państwowe" na cel określony jako pomieszczenia garaży dla samochodów kolejowych.

W dniu 12 marca 2007 r. do Prezydenta Miasta L. wpłynął wniosek M. M. M., H. R. M. i P. T. W. spadkobierczyń J. M. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości o pow. 0,3052ha. W uzasadnieniu wniosku podano, że nieruchomość jest przedmiotem najmu i dzierżawy na rzecz podmiotów komercyjnych, co jest sprzeczne z celem wywłaszczenia. Prezydent Miasta L. decyzją z dnia 13 czerwca 2008r. odmówił zwrotu, argumentując, że nieruchomość została zagospodarowana zgodnie z celem wywłaszczenia oraz w terminach określonych w art. 137 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Po jej uchyleniu przez Wojewodę Prezydent Miasta L. decyzją z dnia [...] r., ponownie odmówił zwrotu spornej nieruchomości. Stwierdził bowiem, że nieruchomość oznaczona jako działka nr [...] od chwili wywłaszczenia przez okres kilkudziesięciu lat była zagospodarowana zgodnie z celem przejęcia, a zatem wymienione w art. 137 ust. 1 ustawy przesłanki zbędności nie zostały spełnione. Stwierdził ponadto, że z uwagi na ustanowienie na niej prawa użytkowania wieczystego na rzecz osoby trzeciej, ujawnionego w księdze wieczystej nie jest możliwy zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Także ta decyzja została uchylona przez Wojewodę, zdaniem którego należało rozważyć, czy w istocie nie doszło do wywłaszczenia udziału w nieruchomości, a jeśli tak, to niedopuszczalne jest wystąpienie z roszczeniem o zwrot udziału w nieruchomości.