Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 września 2015 r., sygn. II SA/Ol 452/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2015 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier poza kasynem 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2) zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki A kwotę 2817 zł (dwa tysiące osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego (dalej zwany organem I instancji), powołując art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej jako u.g.h.), wymierzył spółce A (dalej zwanej Spółką) karę pieniężną w wysokości 12.000 zł. z tytułu urządzania gier na automacie o nazwie A oznaczonym numerem "[...]", poza kasynem gry, to jest w lokalu A, mieszczącym się przy ul. A w A (dalej zwanym lokalem).

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji podał, że obecność oznaczonego powyżej automatu w lokalu stwierdzona została w dniu 21 maja 2013 r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych związanych z kontrolą przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i przeprowadzanie gier hazardowych. Wskazał, że podczas tej kontroli funkcjonariusze celni, korzystając z uprawnienia do przeprowadzenia eksperymentu (wynikającego z art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej), przeprowadzili doświadczenie polegające na ustaleniu zasad działania tego automatu, w szczególności zaś możliwości prowadzenia na nim gier, ich rodzaju, przebiegu i charakteru. Po zakończeniu tego eksperymentu funkcjonariusze dokonali szczegółowych oględzin badanego automatu, a następnie przystąpili do przeszukania pomieszczeń lokalu i przesłuchania znajdujących się w nim świadków. Rezultat tych czynności procesowych dostarczył podstaw do sformułowania wniosków, że gry na ujawnionym w lokalu automacie cechuje cel komercyjny, mają one charakter losowy, a automat realizuje samodzielnie wygrane pieniężne. Stwierdzono, że automat ten umożliwia prowadzenie gier scharakteryzowanych w art. 2 ust. 3 u.g.h., zawierających element losowości, a także rozpoczęcie nowej gry za punkty uzyskane tytułem wygranej w poprzedniej grze, co wyczerpuje definicję wygranej rzeczowej, o której mowa w art. 2 ust. 4 u.g.h. W ujęciu systemowym zaś, implikowanym kompleksowym zakresem regulacji u.g.h., m.in. art. 4, art. 6, art. 32-35, art. 89, urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Podniesiono przy tym, że Spółka nie posiada koncesji na prowadzenie kasyna gry, jak również nie legitymuje się zezwoleniem na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych, które na mocy przepisów przejściowych, zawartych w art. 129 ust. 1 u.g.h., uprawniałoby Spółkę do urządzania takich gier na automatach w lokalu. Organ dodał, że do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona opinia biegłego sądowego z dnia 23 maja 2014 r., sporządzona w toku postępowania karnoskarbowego, która dotyczyła ujawnionego w lokalu automatu. Zrelacjonował, że w końcowych wnioskach tej opinii stwierdzono, że gry na automacie zawierają element losowości, są realizowane na podstawie algorytmu gier, programu komputerowego zapisanego w pamięci jednostki logicznej automatu. Nadto automat wypłaca bezpośrednie wygrane pieniężne monetami poprzez Hopper. Skonstatowano więc, że w niniejszej sprawie Spółka urządzała gry na ujawnionym w lokalu automacie, poza kasynem gry bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, to jest z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h.