Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 października 2015 r., sygn. IV SA/Po 114/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Sędziowie WSA Donata Starosta WSA Anna Jarosz (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2014 r. Nr [...] Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (zwany dalej: Szef UsDKiOR), za podstawie art. 2 pkt 1, 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (tekst jednolity - Dz. U. z 2014 r. poz. 1001, zwanej dalej: ustawa kombatancka) odmówił przyznania S. P. (zwanemu dalej: skarżący) uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego ww. ustawie.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ przytoczył regulację art. 2 pkt 2 ustawy kombatanckiej wskazując na ustawowe rozumienie pojęcia represji. Kolejno organ wskazał, że strona do wniosku załączyła ankietę Biura Dowodów Osobistych, z której wynika, że w czasie okupacji niemieckiej rodzina skarżącego mieszkała w miejscowości D. oraz oświadczenia świadków, mieszkańców wsi B., którzy stwierdzili, że wnioskodawca z rodziną został w [...] r. wysiedlony z rodziną z B. do D., gdzie jego rodzice zostali skierowani do pracy w niemieckim gospodarstwie rolnym, zaś po zakończeniu wojny powrócił do B.