Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 listopada 2015 r., sygn. II SA/Ol 471/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2015r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier poza kasynem 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz strony skarżącej Spółki A kwotę 917zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm.) dalej jako: u.g.h., wymierzył Spółce A karę pieniężną w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gry na automacie [...], oznaczonym numerem [...], poza kasynem gry, tj. w lokalu A w E. W uzasadnieniu podniesiono, że obecność wskazanego wyżej automatu w lokalu stwierdzona została w dniu [...] 2014 r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. Podczas kontroli przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na nim gier. Ustalono, że gry na kontrolowanym automacie rozgrywają się z ograniczoną ingerencją ze strony grającego, a sam grający pozbawiony jest możliwości wywierania jakiegokolwiek realnego wpływu na ich przebieg i wynik, który pozostaje poza sferą oddziaływania grającego i niezależny jest od jego zdolności psychomotorycznych. Dokonano również szczegółowych oględzin badanego automatu, który następnie został zatrzymany i zabezpieczony w charakterze dowodu rzeczowego. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona także opinia biegłego sądowego z dnia 5 października 2014 r., który stwierdził, że oferowane na przedmiotowym automacie gry są grami o charakterze losowym, realizowanymi elektronicznie w celach komercyjnych z możliwością bezpośredniej wygranej przez automat wygranej pieniężnej, jak również wygraną rzeczową poprzez możliwość realizowania dalszej gry, mają charakter komercyjny (wymagają opłaty do ich prowadzenia). W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, że automat do gry będący przedmiotem niniejszego postępowania oferuje gry video, które są grami o charakterze losowym, oferującymi jednocześnie zarówno wygrane pieniężne wypłacane bezpośrednio przez samo urządzenie, jak i wygrane rzeczowe w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier "bonusowych" za wygrane punktowe uzyskane w grach poprzednich, spełniając tym samym definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Zgodnie zaś z przepisami u.g.h., urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Tymczasem w niniejszej sprawie Spółka urządzała gry na ujawnionym w lokalu automacie, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Zaznaczono przy tym, że Spółka, na mocy stosownej umowy zawartej w dniu [...] 2014 r. dzierżawiła część powierzchni lokalu umożliwiającą zainstalowanie i eksploatację ujawnionego w tym lokalu automatu. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni uzasadniają uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h.