Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Bk 689/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia SO del. do WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Świętochowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zwolnienia z podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy S. decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...]odmówił "A." sp. z o.o. w D. D. (zwanej dalej: "Spółką") udzielenia zwolnienia z podatku od nieruchomości zgodnie z wnioskiem z dnia [...]października 2014 r. na podstawie art. 10 ustawy z dnia 2 października 2003 r.

o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 ze zm., zwanej dalej: "u.z.u.s.s.e.").

W uzasadnieniu organ podatkowy przywołał treść art. 1b ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 849, zwanej dalej: "u.p.o.l.") oraz art. 10 ust. 1 u.z.u.s.s.e., a następnie stwierdził, że zgodnie z ww. przepisami grunty, budynki i budowle, które są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegają zwolnieniu z podatku od nieruchomości, jeśli spełnione są łącznie następujące warunki: (1) przedsiębiorca działa na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., które zostało do końca 2007 r. zmienione na podstawie art. 6 ust. 1 u.z.u.s.s.e.;(2) nie upłynął okres ważności zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej

na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, (3) zgodnie z art. 5 ust. 2 u.z.s.s.e

na dzień 1 maja 2004 r. wnioskodawca nie miał statusu małego lub średniego przedsiębiorcy. Mając powyższe na względzie organ stwierdził, że Spółka nie spełniła jedynie trzeciego z ww. warunków, bowiem na dzień wejścia w życie ustawy posiadała 83 pracowników, zatem pod względem zatrudnienia była średnim przedsiębiorcą. Z kolei Spółka "A-B" posiadała 249 pracowników, zaś przed wejściem w życie ustawy 258,50 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, średniorocznie więc można przyjąć, że pod względem zatrudnienia była dużym przedsiębiorcą.