Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Kr 734/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek (spr.) Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Barbara Pasternak Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w W na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 30 września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych skargę oddala.

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 18 stycznia 2016r.

W dniu 8 marca 2013 r. do Dyrektora Izby Celnej wpłynął wniosek A S.A. z siedzibą w W o wydanie zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych w województwie [...]. Spółka uzasadniając swój wniosek, powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012r. w połączonych sprawach C-213/11, C-214/11 i C-217/11, wskazując na bezskuteczność i brak możliwości stosowania przepisu art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, to jest zakazu wydawania nowych zezwoleń oraz bezskuteczność przepisu art. 144 w/w ustawy, z uwagi na brak ich notyfikacji.

Decyzją z dnia [...] 2013r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej odmówił A S.A. z siedzibą w W dokonania zmiany decyzji ostatecznej w zakresie zmiany lokalizacji miejsca urządzania gry na automatach o niskich wygranych. Odnosząc się do zarzutu Spółki o bezskuteczności i niemożności stosowania przepisu art. 129 ust. 2 ustawy o grach hazardowych w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012r. w połączonych sprawach C-213/11, C-214/11 i C-217/11 organ wyjaśnił, że z treści tego wyroku wynika, że Trybunał nie wypowiedział się w sposób jednoznaczny na temat charakteru art. 129 ust. 2, art. 135 ust. 2 i art. 138 ust. 1 w/w ustawy, pozostawiając sądowi krajowemu zadanie zbadania charakteru tych przepisów, a tym samym ustalenia, czy konieczna była ich notyfikacja Komisji Europejskiej na etapie projektowania ustawy. Dyrektor Izby Celnej podkreślił, że sankcje wywiedzione przez TSUE z przepisów dyrektywy 98/34/WE ze względu na nienotyfikowanie krajowych przepisów technicznych nie są równoznaczne z pozbawieniem tych uregulowań ich mocy obowiązującej. Zdaniem organu, skutkiem ewentualne uznanie niektórych przepisów ustawy o grach hazardowych za przepisy techniczne w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, które nie zostały notyfikowane, w niczym nie zmienia faktu, że ustawa o grach hazardowych weszła już w sposób skuteczny w życie i stanowi obecnie część polskiego porządku prawnego, z którego może być formalnie wyeliminowana jedynie w wyniku suwerennej decyzji polskiego ustawodawcy. Do tego czasu nie ma podstaw, by podważać moc obowiązującą tej ustawy poprzez twierdzenie, że ona cała lub też niektóre jej przepisy, w szczególności zaś przepisy mogące być uznane za przepisy techniczne w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, nie obowiązują i nie mają mocy wiążącej.