Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Kr 965/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie WSA Janusz Bociąga WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant starszy referent Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 27 maja 2015r. nr [ ] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gry na automacie poza kasynem gry skargę oddala

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 19 stycznia 2016r.

Decyzją z dnia [...] 2015r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego nałożył na A sp. z o.o. z siedzibą w K, karę pieniężną w wysokości 36.000 zł za urządzanie gier na trzech automatach poza kasynem gry. Organ I instancji wyjaśnił, że w dniu 22 września 2014r. funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili kontrolę na terenie Stacji Paliw Płynnych "P", P gm. I w zakresie przestrzegania przepisów ustawy o grach hazardowych. W kontrolowanym lokalu stwierdzono trzy automaty do gry: Hot Spot Platin nr [...], Hot Spot nr [...] oraz Hot Spot nr [...], które w chwili rozpoczęcia kontroli były włączone do zasilania i gotowe do gry. Podmiotem urządzającym gry na w/w automatach był ich właściciel - firma A sp. z o.o. Na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej kontrolujący przeprowadzili eksperyment (grę kontrolną), w wyniku którego ustalili, że na spornych automatach można prowadzić gry z naruszeniem przepisów ustawy o grach hazardowych oraz ustawy Kodeks karny skarbowy.

W odwołaniu od powyższej decyzji organu I instancji A sp. z o.o. wniosła o jej uchylenie i umorzenie postępowania. Decyzji organu I instancji odwołująca się Spółka zarzuciła naruszenie:

1. art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że organizowanie gier na przedmiotowych urządzeniach może naruszać przepisy tej ustawy i zastosowanie ich w sprawie w sytuacji, gdy przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, jako uznany wprost za niezgodny z art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 204, s. 37), ostatnio zmienionej dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006r. (Dz. U. L 363, s. 81) nie może być stosowany przez organy władzy publicznej w stosunku do osób prywatnych - zarówno fizycznych, jak i prawnych; a przepis art. 6 ust. 1 ustawy ma taki sam charakter, a oba te przepisy stanowią normy dopełniające podstawy wymierzenia sankcji przewidzianej w art. 89 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2.