Wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Kr 772/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Janusz Bociąga Sędziowie WSA Halina Jakubiec WSA Janusz Kasprzycki (spr.) Protokolant starszy referent Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 22 kwietnia 2015r. nr [ ] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry skargę oddala

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 22 kwietnia 2015 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej (dalej w skrócie: DIC), na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. jedn., Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm., zwanej dalej Ordynacją podatkową) w związku z art. 8 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r., Nr 201, poz. 1540 ze zm., zwanej dalej ustawą o grach hazardowych), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] 2015 r. nr [...] wymierzającą Spółce A Sp. z o.o. w K karę pieniężną w wysokości 48 000 zł za urządzanie gier na czterech automatach poza kasynem gry.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W kontrolowanym lokalu stwierdzono cztery automaty do gier Hot Spot. Ustalono, że gry prowadzone na kontrolowanych urządzeniach są grami losowymi o wygrane pieniężne i spełniają definicję art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych.

Decyzją z dnia [...] 2015 r. nr [...] organ I instancji - Naczelnik Urzędu Celnego wymierzył Spółce A Sp. z o.o. z siedzibą w K (dalej Spółka lub skarżąca Spółka) karę pieniężną w wysokości 48.000 zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Odwołując się od tej decyzji Spółka zarzuciła organowi naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 6 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych poprzez ich błędną wykładnię i przyjęcie, że organizowanie gier na urządzeniach może naruszać przepisy tej ustawy i zastosowanie ich w sytuacji, gdy przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, jako uznany wprost za niezgodny z art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. L 204, s. 37), ostatnio zmienionej dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz. U. L 363, s. 81) (zwanej dalej "dyrektywą 98/34'") nie może być stosowany przez organy władzy publicznej w stosunku do osób prywatnych - zarówno fizycznych, jak i prawnych; a przepis art. 6 ust. 1 ustawy ma taki sam charakter, a oba te przepisy stanowią normy dopełniające podstawy wymierzenia sankcji przewidzianej w art. 89 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 ustawy,