Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Wr 1634/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca), Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant: sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi A. S. A. z siedzibą w L. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 8 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

|

Przedmiotem skargi A. spółki akcyjnej z siedzibą w L. (dalej: spółka, strona skarżąca) było postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. (dalej także: organ podatkowy, organ odwoławczy) z dnia 8 lipca 2015 r. (nr [...]) stwierdzające, że wniesione przez spółkę odwołanie od decyzji Burmistrza P. z dnia 31 marca 2015 r. (nr [...]), wydanej w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości za 2013 r., zostało wniesione z uchybieniem terminu.

Jak wynika z zaskarżonego postanowienia, organ podatkowy przyjął, że ww. decyzja Burmistrza P., zawierająca prawidłowe pouczenie o prawie i terminie jej zaskarżenia, została doręczona spółce w dniu 3 kwietnia 2015 r., co potwierdził pracownik tej spółki swoim podpisem i pieczęcią firmową na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Liczony od tej daty 14-dniowy termin do wniesienia odwołania do organu drugiej instancji upływał, wedle ustaleń Samorządowego Kolegium Odwoławczego, w dniu 17 kwietnia 2015 r. Konfrontując przyjętą przez organ podatkowy datę końcową, w jakiej skutecznie można było wnieść odwołanie (17 kwietnia 2015 r.) z datą, w której pełnomocnik spółki nadał w urzędzie pocztowym odwołanie od decyzji Burmistrza P. (20 kwietnia 2015 r.) organ ten stwierdził, że wniesiony środek zaskarżenia od decyzji wymiarowej został złożony trzy dni po upływie ustawowego terminu, o jakim mowa w art. 223 § 2 pkt 1 O.p., a w konsekwencji brak było również podstaw do merytorycznego zajmowania się zarzutami odwołania. Stanowisku swojemu organ dał wyraz w powołanym na początku postanowieniu z dnia 8 lipca 2015 r. powołując tam przepisy art. 228 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - dalej: "O.p.").