Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lutego 2016 r., sygn. II SA/Wa 1770/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.) Andrzej Góraj po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 3 lutego 2016 r. sprawy ze skargi R. T. na postanowienie Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia - oddala skargę -
Uzasadnienie
Komendant Główny Straży Granicznej postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] lipca 2015 r., którym odmówiono R.T. wydania zaświadczenia, potwierdzającego pełnienie służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, uzasadniających podwyższenie emerytury.
W motywach uzasadnienia organ wskazał, że kwestia podwyższania emerytur została uregulowana w art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2013 r., poz. 667 ze zm.). Wyjaśnił, że stosownie do tego przepisu emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy za każdy rok służby pełnionej w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu. W okresie, w którym R.T. pełniła służbę, tj. w okresie od dnia 3 listopada do dnia 28 lutego 2005 r., obowiązywały rozporządzenia wykonawcze wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 15 ust. 6 ww. ustawy, tj. rozporządzenia z dnia 28 lutego 1995 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 114 ze zm.) oraz z dnia 24 września 2002 r. (Dz. U. Nr 167, poz. 1373). Stosownie do § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 maja 2005 r. (Dz. U. Nr 86, poz. 734 ze zm.) emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej w warunkach szczególnie zagrażających życiu lub zdrowiu, jeżeli funkcjonariusz w czasie wykonywania obowiązków służbowych podejmował, co najmniej 6 razy w ciągu roku, czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze albo interwencje w celu ochrony osób, mienia lub przywrócenia porządku publicznego w sytuacjach, w których istniało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia.
