Wyrok WSA w Kielcach z dnia 3 marca 2016 r., sygn. II SA/Ke 891/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2016r. sprawy ze skargi "X" Sp. z. o. o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gry na automatach poza kasynem oddala skargę.
Uzasadnienie
II SA/Ke 891/15
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...] r., znak: [...], Dyrektor Izby Celnej w K., po rozpatrzeniu odwołania [...] Sp. z o.o. siedzibą w W., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia 22 czerwca 2015r. znak: 341000-UAGR.8720.153.2015.KDR, wymierzającą karę pieniężną w wysokości 24.000 zł za urządzanie gier poza kasynem na automatach: Apex nr AP02574 oraz Apollo Games nr AO2TA0001929.
W uzasadnieniu organ II instancji podał, że w wyniku kontroli przeprowadzonej w dniu 2 kwietnia 2015r. w lokalu "[...]" w S. przy ul. [...], funkcjonariusze Urzędu Celnego w K. ujawnili ww. urządzenia, które poddali eksperymentowi kontrolnemu, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o Służbie Celnej. W ramach eksperymentu odtworzono przebieg gier na urządzeniach, ustalając, że prowadzone na nich gry mają charakter losowy, ponieważ gracz nie ma wpływu na to, w jakich konfiguracjach zatrzymają się symbole wyświetlane na elektronicznych bębnach. Ustalono, że urządzane gry organizowane są w celach komercyjnych, a automaty wypłacają środki pieniężne w monetach pięciozłotowych. Jako dowód w sprawie organ włączył do akt materiał dowodowy w postaci: protokołu kontroli z dnia 2 kwietnia 2015r., protokołu zatrzymania przedmiotów z dnia 2 kwietnia 2015r., protokołu przesłuchania świadka, płyty DVD z nagranym eksperymentem oraz umowy dzierżawy z dnia 1 sierpnia 2013r.
Uznając, że zaistniały przesłanki do wymierzenia kary pieniężnej, organ I instancji, działając na podstawie art. 207 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, w zw. z art. 2 ust. 3, art. 6, art. 8, art. 14, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 ust. 1 i art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych ("ugh"), wydał opisaną na wstępie decyzję z dnia 22 czerwca 2015 r.
