Wyrok WSA w Lublinie z dnia 3 marca 2016 r., sygn. III SA/Lu 769/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 3 marca 2016 sprawy ze skargi F. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]marca 2015 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia w części dotyczącej punktu gier oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2015 r., Nr [...] Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2014 r., Nr [...] o cofnięciu zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2009 r. [...], w części dotyczącej punktu gier w pozycji nr 8 załącznika nr 1.

Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

Decyzją z dnia z dnia [...] sierpnia 2009 r., [...] Dyrektor Izby Skarbowej przedłużył spółce [...] zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa lubelskiego. W załączniku nr 1 do decyzji wymieniono miejsca, w których zlokalizowane są punkty do gier na automatach o niskich wygranych. W pozycji nr 106 wskazano punkt gier o nazwie [...], P. O. B. S., ul. [...],[...] K.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. Dyrektor Izby Celnej cofnął powyższe zezwolenie w części dotyczącej punktu gier w pozycji nr 8 załącznika nr 1.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że od dnia 31 grudnia 2009 r. w opisanym wyżej punkcie gier zaprzestano wykonywania działalności na automatach o niskich wygranych. W świetle art. 59 pkt 4 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), dalej: ustawa o grach hazardowych, zezwolenie cofa się w razie zaprzestania lub niewykonywania przez okres dłuższy niż 6 miesięcy działalności objętej zezwoleniem, chyba że niewykonywanie tej działalności jest następstwem działania siły wyższej. Przerwa w wyżej wymienionym punkcie gier wynosiła ponad 3 lata, co uzasadniało cofnięcie zezwolenia. Organ nie stwierdził, aby zaprzestanie wykonywania działalności w tym punkcie było następstwem siły wyższej.