Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 marca 2016 r., sygn. II SA/Wa 1648/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Iwona Maciejuk, Protokolant starszy referent Marcin Borkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2016 r. sprawy ze skargi A.N. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...]; 2. zasądza od Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz A.N. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako Prezes ZUS) decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 104 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r. poz. 782 - dalej jako u.d.i.p.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] odmawiającą A.N. (dziennikarzowi [...] z siedzibą w W.) udostępnienia informacji publicznej na wniosek z dnia 3 czerwca 2015 r.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Prezes ZUS wskazał, iż w dniu [...] czerwca

2015 r. A.N. wystąpiła z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej w postaci wykazu imiennej listy wszystkich lekarzy z terenu kraju, którzy wystawiali zwolnienia lekarskie (druk ZUS ZLA, dawniej druk L4) wraz z liczbą wystawionych przez nich zwolnień lekarskich od dnia [...] stycznia 2014 r. do dnia udzielenia odpowiedzi na wniosek.

W odpowiedzi na ww. wniosek Prezes ZUS odmówił udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., stojąc na stanowisku, że informacja żądana przez wnioskodawczynię ma charakter informacji publicznej przetworzonej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. W toku postępowania wnioskodawczyni nie wykazała, iż jej żądanie jest oparte na istnieniu szczególnie istotnego interesu publicznego, w związku z czym nie było podstaw do udostępnienia informacji publicznej.