Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Bk 1260/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2006 i 2007 oraz odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2006, 2007 i 2009 i odsetek za zwłokę od zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w B., po rozpatrzeniu wniosku A. G. (dalej powoływany także jako Skarżący), decyzją z [...] listopada 2011 r. Nr [...] odmówił umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2006, 2007 i 2009 w łącznej kwocie [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości [...] zł. Decyzję uzasadnił tym, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności nadzwyczajne pozwalające uznać, że zachodzą przesłanki ważnego interesu strony lub interesu publicznego, które uzasadniałyby umorzenie wnioskowanej kwoty.

Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego, Dyrektor Izby Skarbowej

w B., decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Organ stwierdził, że sytuacja finansowa oraz zdrowotna Skarżącego, w szczególności okoliczność uzyskiwania stałych dochodów z renty oraz długotrwała choroba psychiczna - schizofrenia, nie upoważniają do uznania, iż w sprawie występuje ważny interes podatnika lub interes publiczny tym bardziej, że nie wystąpiły żadne nadzwyczajne i niezależne zdarzenia losowe.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia

10 października 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 114/12, oddalił skargę Skarżącego, uznając, że w rozpatrywanej sprawie organy podatkowe obu instancji rozważały argumenty wnioskującego o zastosowanie ulgi w odniesieniu do przesłanki "ważnego interesu podatnika", jak też brały pod uwagę ewentualne zaistnienie przesłanki "interesu publicznego".