Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. IV SA/Gl 653/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant specjalista Ewa Pasiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2016 r. sprawy ze skargi A.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] r., nr[...] wydaną na podstawie art. 5 ust. 3b i ust. 5 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.) oraz w oparciu o art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego Prezydent Miasta C. zatrzymał A. K. dokument prawa jazdy kategorii B nr [...]. W uzasadnieniu podniesiono, że rozstrzygnięcie podjęto w następstwie stosownego wniosku Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. z dnia 12 marca 2015 r., złożonego w związku z faktem, iż decyzja o uznaniu wskazanego wyżej dłużnika alimentacyjnego za osobę uchylającą się od alimentów stała się ostateczna. W odwołaniu do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C A.K. dał wyraz swojemu niezadowoleniu z rozstrzygnięcia zapadłego w pierwszej instancji wywodząc, iż zostało ono podjęte z naruszeniem przepisów nakazujących zbadanie indywidualnej sytuacji dłużnika alimentacyjnego. Podkreślił, że po otrzymaniu decyzji wydanej na podstawie art. 30 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów wystąpił o rozłożenie na raty ciążącego na nim długu. Zaznaczył, iż przedmiotowe rozstrzygnięcie jest przedwczesne z uwagi na powyższy wniosek, a w stosunku do decyzji uznającej go za dłużnika alimentacyjnego wniósł stosowną skargę do sądu administracyjnego. Podkreślił, iż jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych, a jego sytuacja materialna jest trudna. W jego ocenie postępowanie w przedmiotowej sprawie prowadzone jest z naruszeniem zasad ogólnych Kodeksu postępowania administracyjnego. Decyzją z dnia [...] r. nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy przedstawił wpierw dotychczasowy przebieg postępowania a następnie przywołał treść art. 5 ust. 3b ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów wywodząc, że organ właściwy dłużnika alimentacyjnego kieruje do starosty powiatowego wniosek o zatrzymanie jego prawa jazdy, gdy wydana wobec tego dłużnika decyzja o uznaniu za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych stanie się ostateczna. Zgodnie przy tym z treścią art. 5 ust. 5 przywołanej ustawy z dnia 7 września 2007 r., na podstawie tego wniosku, starosta powiatowy wydaje decyzję o zatrzymaniu dokumentu prawa jazdy. W dalszej części uzasadnienia Kolegium wywiodło, że A. K. został uznany za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych mocą decyzji Prezydenta Miasta C. z dnia [...]r., a Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. decyzją z dnia [...] r. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Kierując się postanowieniami art. 7 Konstytucji oraz art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego organ ten zaznaczył, że obowiązany jest podejmować działania na podstawie i w granicach prawa. Z uwagi na konieczność respektowania porządku prawnego okoliczności sprawy obligowały organ pierwszej instancji do wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy. Kategoryczne sformułowanie art. 5 ust. 5 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów nie budzi bowiem wątpliwości, że decyzja ta ma charakter związany, co oznacza, że w sytuacji spełnienia wskazanych w tym przepisie przesłanek starosta powiatowy ma obowiązek podjąć takie rozstrzygnięcie. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach A. K. oświadczył, iż nie zgadza się z decyzją organu odwoławczego. W jego ocenie uznanie go za osobę uchylająca się od zobowiązań alimentacyjnych jest bezpodstawne, a wydana decyzja w tym zakresie rażąco narusza prawo. Podkreślił, że wystąpił ze stosownym wnioskiem o rozłożenie na raty ciążącego na nim zadłużenia, jak również zaakcentował, iż jest bezrobotny bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych. W tej sytuacji brak jest podstaw do przypisywania mu miana dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od płacenia alimentów i stosowania wobec niego związanych z tym konsekwencji. W ocenie skarżącego uzasadnienie rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji jest skąpe i nie zawiera argumentów przemawiających za przyjęciem takiej decyzji. W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie i powołując się na argumentację analogiczną do zawartej w uzasadnieniu swojej decyzji wywiódł, iż nie znajduje podstaw do zmiany zajętego w sprawie stanowiska.
