Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. II SA/Po 431/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędzia WSA Izabela Paluszyńska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi M. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór pojazdu; I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Starosty [...] z dnia [...] 2016r. nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] 2016 r. nr [...] Starosta K. działając na podstawie art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1619 ze zm., dalej: u.p.e.a.) oraz § 3 pkt 1a i § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy i postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 46, poz. 237 ze zm., dalej: rozporządzenie) w związku z art. 123 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.) wypłacił M. G. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą [...], ul. [...], [...], kwotę [...]zł stanowiącą zwrot wydatków i wynagrodzenia za dozór nad pojazdem marki [...] o nr rej. [...] przechowywanym na parkingu strzeżonym prowadzonym przez niego w okresie od dnia 04 września 2010 r. tj. z dniem wydania dyspozycji usunięcia przedmiotowego pojazdu z drogi do dnia 18 listopada 2015 r. tj. dnia przejęcia tego pojazdu przez Powiat K., w tym kwotę 250 zł wynagrodzenia za usunięcia pojazdu.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Starosta wyjaśnił, że w dniu 13 września 2008 r. na podstawie dyspozycji nr [...] pojazd marki [...] nr rej. [...] został usunięty z drogi i przewieziony na parking strzeżony firmy [...]. Sąd Rejonowy w K. postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2015 r. (sygn. akt [...] [...]) orzekł przepadek przedmiotowego pojazdu na rzecz Powiatu [...]. Dnia 18 listopada 2015 r. ów pojazd został odebrany z parkingu przez pracownika Starostwa Powiatowego w K.. Starosta podał, że podjął kilka prób porozumienia się z M. G. w sprawie zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór nad pojazdem. W dniu 14 września 2015 r. pełnomocnik dozorcy - B. T. zwrócił się do organu o zawarcie ugody administracyjnej w sprawie wypłaty wynagrodzenia w kwocie 8.000 zł za przechowywania i usunięcie m.in. pojazdu marki [...] o nr rej. [...] w okresie od 13 września 2008 r. do dnia 18 listopada 2015 r oraz wynagrodzenia w kwocie 250 zł za usunięcie pojazdu z drogi. Starosta wskazał, że żądana kwota roszczenia nie została przez pełnomocnika dozorcy poparta żadnymi udokumentowanymi dowodami i obliczeniami kalkulacyjnymi. Ponadto koszty przechowywania pojazdu na parkingu strzeżonym powinny być naliczane od dnia 4 września 2010 r. jod wprowadzenia regulacji art. 130a ust. 10h Praw o ruchy drogowym bowiem przed 4 września 2010 r. taki przepis nie obowiązywał. M. G. podał, że z uwagi na długi upływ czasu nie posiada dokumentów księgowych potwierdzających wysokość wydatków związanych z prowadzonym parkingiem i wskazał, że precyzyjne ustalenie kalkulacji jest możliwe na podstawie opinii biegłego z zakresu ekonomii - księgowości. Zdaniem organu żądana przez dozorcę kwota 8.000 zł nie jest adekwatna do wartości pojazdu oszacowanej przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę [...]zł, a powołanie biegłego powodowałoby dalsze nieuzasadnione koszty. Wynagrodzenie i zwrot wydatków uzależnione jest od konkretnego dozorcy i pojazdu. Należność powinna odpowiadać rzeczywistym, konkretnym i wykazanym wydatkom poniesionym przez podmiot wykonujący dozór. Jednocześnie Starosta wskazał, że w uchwale z dnia 29 listopada 2010 r. I OPS [...] Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że jeżeli właściciel pojazdu usuniętego z drogi w przypadkach, o których mowa w art. 130a ust. 1 Prawa o ruchu drogowym nie odebrał pojazdu w określonym terminie, jednostce może być przyznane wynagrodzenie za cały okres wykonywania dozoru nad pojazdem oraz zwrot kosztów związanych z wykonywaniem dozoru, w tym kosztów usunięcia pojazdu z drogi, na podstawie art. 102 § 2 u.p.e.a. w zw. z § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia. Starosta stwierdził, że skoro u.p.e.a. nie określa kryteriów ustalania wysokości wynagrodzenia w sytuacji, gdy dozorca nie wykaże wydatków poniesionych w związku z dozorem, to należało zgodnie z art. 836 kc przyjąć, że przechowawcy należy się wynagrodzenie przyjęte w danych stosunkach. W tym celu organ dokonał porównania wysokości żądanego przez M. G. wynagrodzenia z kwotami wynagrodzeń wypłacanymi przez Powiat K.. Jedna z firm prowadzących działalność na terenie Powiatu [...] za przechowywanie pojazdu, którego sąd orzekł przepadek na rzecz Powiatu, oszacowała koszty przechowywania dwóch pojazdów: