Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 września 2016 r., sygn. I SA/Po 137/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] września 2016r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę.
Uzasadnienie
Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...] wymierzył P. S. (dalej zwanemu również skarżącym) karę pieniężną w kwocie [...]zł za urządzanie poza kasynem gry, gier na automacie A. nr [...]
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ I instancji wyjaśnił, że w dniu 14 listopada 2013 r., funkcjonariusze celni przeprowadzili kontrolę w [...] w miejscowości [...]. Przeprowadzone w toku kontroli gry kontrolne wykazały, że wymienione na wstępie urządzenie skarżącego spełnia definicję automatu do gier z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych. Następnie w toku postępowania włączono do akt sprawy ekspertyzę biegłego sądowego sporządzoną na potrzeby postępowania karno-skarbowego z badania zabezpieczonego automatu.
Po przytoczeniu regulacji ustawy o grach hazardowych wskazano, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie o sygn. akt P 4/14 orzekł, że art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych są zgodne z postanowieniami Konstytucji RP. We wskazanym wyroku nie oceniono co prawda, czy przepisy ustawy o grach hazardowych mają charakter przepisów technicznych, w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, to jednak w ocenie TK uchybienie ewentualnemu obowiązkowi notyfikowania Komisji Europejskiej potencjalnych przepisów technicznych nie może samo przez się oznaczać naruszenia konstytucyjnych zasad demokratycznego państwa prawnego oraz legalizmu. Wskazano również, że art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych nie stanowi podstawy rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, a art. 89 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy w ocenie organu I instancji nie jest przepisem technicznym, podlegającym obowiązkowi notyfikacji. Opisując przebieg gier na skontrolowanym urządzeniu wyjaśniono, że celem jego uruchomienia należało zasilić je środkami pieniężnymi, które następnie zamieniano na punkty kredytowe. Po wybraniu stawki za pomocną klawisza START dochodziło do wprawienia w ruch bębnów urządzenia, które ulegały następie samoczynnemu zatrzymaniu. Użytkownik urządzenia skarżącego nie miał żadnego wpływu na wynik gry. Z opisu gry kontrolnej wynika, że skontrolowane urządzenie dokonywało wypłat środków pieniężnych. Powyższe zasady działania urządzenia zostały potwierdzone w opinii biegłego sądowego z zakresu informatyki sporządzonej w toku postępowania karno-skarbowego. Z ustaleń biegłego wynika również, że skontrolowane urządzenie udostępniało funkcję gamblingu, polegającą na odgadywaniu wylosowanego przez urządzenie koloru karty. W przypadku wybrania przez gracza koloru karty wylosowanej przez automat dochodziło do podwojenia wygranej, w przypadku wyboru innego koloru wygrane wcześniej punkty ulegały utracie. Biegły wyjaśnił również, że omawiana funkcja ma charakter wyłącznie losowy, a prawdopodobieństwo wygranej wynosi 50%. Punkty uzyskane w wyniku wygranych są dodawane do punktów uzyskanych za pieniądze, którymi zasilono automat i mogą być wykorzystane do prowadzenia kolejnych gier przedłużając czas gry na automacie. Z uwagi na powyższe w oparciu o wyniki eksperymentu przeprowadzonego w ramach czynności kontrolnych jak też opinię biegłego uznano, że gry na urządzeniu skarżącego spełniają kryteria wymienione w art. 2 ust. 3 i 4 ustawy o grach hazardowych.
