Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. II SA/Rz 361/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka WSA Maciej Kobak /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2016 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Wojewody [....] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego -skargę oddala-

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2016 r., Nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] orzekającą o wymeldowaniu B. K. z pobytu stałego z lokalu mieszkalnego przy ul. [...] w D.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a.

w związku z art. 5, art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2015 r., poz. 388 ze zm. - zwana dalej "ustawą").

Z uzasadnienia decyzji i akt administracyjnych wynika, że na wniosek M. K. wszczęte zostało postępowanie w sprawie wymeldowania B. K. Po przeprowadzeniu postępowania Burmistrz Miasta [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] orzekł o wymeldowaniu B. K. z pobytu stałego z lokalu mieszkalnego przy ul. [...]

w D.

Odwołanie od tej decyzji złożył B. K. wnosząc o jej uchylenie

i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Decyzji zarzucił naruszenie art. 35 ustawy poprzez niewłaściwe zastosowania i uznanie, że zaistniały przesłanki do wydania decyzji, a nadto naruszenie art. 6, art. 7, art. 8 w zw. z art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a. poprzez wydanie decyzji w sytuacji, gdy brak było podstaw do wydania takiego rozstrzygnięcia. Odwołujący podkreślił, że zastosowany wobec niego środek zapobiegawczy w postaci nakazu opuszczenia lokalu, nie ma charakteru dobrowolnego, a nadto jest to środek o charakterze czasowym.

Wojewoda powołaną na wstępie decyzją z dnia [...] lutego 2016 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.