Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. II SA/Bd 986/16
Dnia 10 stycznia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędziowie: sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant: asystent sędziego Magdalena Gadecka-Kauczor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2017 roku sprawy ze skargi L. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Pismem z [...] 2016r. [...] Kierownik Działu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], powołując § 5 ust. 14 i 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych, poinformował L. C. o negatywnym rozpatrzeniu jej wniosku o dofinansowanie kosztów uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON), z uwagi na wyczerpanie środków finansowych, które Miasto [...] otrzymało z przeznaczeniem na pomoc osobom niepełnosprawnym. Organ wskazał, że środki finansowe z PFRON na wnioskowany cel są znacznie niższe od potrzeb w tym zakresie, wobec czego prawie 600 wnioskodawców nie otrzymało dofinansowania. Wskazał nadto jakie zasady pierwszeństwa uwzględniania wniosków przyjęła Komisja ds. rozpatrywania wniosków kierując się ww. rozporządzeniem oraz uchwałą nr [...] Rady Miasta [...] z [...] 2016r.
Od powyższej "negatywnej informacji" L. C. wniosła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego odwołanie, domagając się przyznania dofinansowania na wskazany cel w wymaganej prawem wysokości i wydania decyzji w tym przedmiocie. W uzasadnieniu skarżąca podkreśliła, że w latach ubiegłych (2011r., 2012 i 2013) nie uczestniczyła w turnusach rehabilitacyjnych z powodu braku przyznania dofinansowania, co nosi wyraźne cechy dyskryminacji, bowiem dofinansowania nie otrzymuje również jej mąż. Rodziny nie stać zatem na wyjazd z niepełnosprawnym synem na turnus rehabilitacyjny, syn otrzymuje dofinansowanie nawet dla opiekuna. Wyjazd całej rodziny, z uwagi na niepełnosprawność syna, jest obligatoryjny i konieczny. Strona podniosła, iż z uwagi na niekorzystną strategię organu jej rodzina od wielu lat rodzina musi rezygnować z dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego przyznanego dla niepełnosprawnego w stopniu znacznym syna (samego ewentualnie z innym lub jednym opiekunem). Żąda zatem przyznania dofinansowania w maksymalnej wysokości.
