Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 lutego 2017 r., sygn. II SAB/Ke 76/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy inspektor sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 lutego 2017r. sprawy ze skargi [...] na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie udostępnienie informacji publicznej I. zobowiązuje Prezydenta Miasta do rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia 6 listopada 2016r. w zakresie nieudzielonej informacji co do: - wykazu osób prawnych i fizycznych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym w zakresie podatków lub opłat udzielono ulg, odroczeń, umorzeń lub rozłożono spłatę na raty do kwoty 500 zł, wraz ze wskazaniem wysokości umorzonych kwot i przyczyn umorzenia, - wykazu wszystkich osób prawnych i fizycznych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym w 2016r. udzielono pomocy publicznej ze wskazaniem wysokości tej pomocy oraz formy jej udzielenia w terminie 14 dni od daty zwrotu akt organowi wraz z odpisem orzeczenia ze stwierdzeniem jego prawomocności; II. umarza postępowanie sądowe w pozostałym zakresie; III. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; IV. oddala wniosek o wymierzenie organowi grzywny; V. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz [...] kwotę 144,98 zł (sto czterdzieści cztery złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 25 listopada 2016r. A. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Prezydenta Miasta [...], zarzucając organowi naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 1, 2, art. 13 ust. 1 i 2, art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015r. poz. 2058), zwanej dalej u.d.i.p. - przez nieudzielenie żądanej informacji publicznej. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że złożonym w formie elektronicznej wnioskiem z dnia 6 listopada 2016r. wystąpił do organu o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej przesłania listy wszystkich podmiotów którym w 2016r. udzielono ulg w zakresie podatków lub opłat bądź udzielono innej pomocy publicznej oraz o wskazanie (wyjaśnienie), na czym polegał "ważny interes podatnika" uzasadniający udzielenie najdalej idącej ulgi C. S.A. w 2015r. W odpowiedzi z dnia 15 listopada 2016r. organ poinformował wnioskodawcę, że na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 lit. f, g ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1241) część wnioskowanych informacji zostanie opublikowana do dnia 31 maja 2017r., a jeśli chodzi o "ważny interes podatnika", to wynika on ze złożonych dokumentów - które w ocenie organu są chronione tajemnicą skarbową. Ustosunkowując się do powyższego w piśmie z dnia 16 listopada 2016r. A. B. zaznaczył, że nie udzielono mu żądnej informacji, a przedmiotem pytania nie było wskazanie "z czego wynika" - a wyjaśnienie "na czym polegał" - ważny interes ww. podatnika. W konsekwencji skarżący wezwał organ do udzielenia odpowiedzi zgodnej z treścią wniosku - co pozostało bez odpowiedzi do dnia wniesienia skargi. W dalszej części skargi A. B. zarzucił organowi, że pismo z dnia 15 listopada 2016r. nie stanowi informacji publicznej, bowiem w żadnym zakresie jej nie udostępnia, będąc jedynie stanowiskiem Prezydenta Miasta [...], ewentualnie informacją o spoczywających na nim obowiązkach wynikających z ustawy o finansach publicznych. Tymczasem wskazane w tym zakresie przepisy odnoszą się wyłącznie do podatników, którzy otrzymali ulgę powyżej 500 zł. W konsekwencji organ w ogóle nie odniósł się do pozostałej części wniosku, nie wydał decyzji odmawiającej udzielenia informacji, a co za tym idzie pozostaje w stanie bezczynności. Natomiast skoro ustawodawca uważa za celowe opublikowanie danych podatników którzy otrzymali ulgę powyżej 500 zł, to za informację publiczną uważa również dane osób które otrzymały ulgę poniżej 500 zł. Skarżący wyraził pogląd, że organ ma obowiązek podjąć działanie dwukrotnie - zarówno do końca maja 2017r. - w zakresie jaki narzucają przepisy ustawy o finansach publicznych, jak i w ciągu 14 dni od złożenia wniosku - jak wyraźnie nakazuje art. 13 ust. 1 u.d.i.p.