Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2017 r., sygn. V SA/Wa 2540/16
Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Krajewska (spr.), Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia WSA - Michał Sowiński, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 maja 2017 r. sprawy ze skargi A. P. na postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o umorzenie opłaty, o której mowa w art 11 ust. 4 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. oddala skargę.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez A. P. (dalej: "Skarżący" lub "Strona") jest postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: "KNF" lub "organ nadzoru") z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie tego organu z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wniosku z dnia 23 lipca 2015 r. o umorzenie w całości opłaty, o której mowa w art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1450 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o pośrednictwie ubezpieczeniowym", za brak obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania czynności agencyjnych na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń w tym samym dziale ubezpieczeń, zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1206 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o działalności ubezpieczeniowej".
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Podczas analizy danych z rejestru agentów ubezpieczeniowych organ nadzoru stwierdził w przypadku Skarżącego brak informacji o zawarciu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w roku 2013. Wobec powyższego, na podstawie art. 11 ust. 6 w związku z art. 11 ust. 5 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, pismem z [...] czerwca 2015 r. wezwał Skarżącą do:
