Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 czerwca 2017 r., sygn. III SA/Kr 241/17

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.) Sędziowie: WSA Grażyna Firek WSA Piotr Głowacki Protokolant: specjalista Bożena Piątek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi E. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 1 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu l instancji, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącej koszty postępowania w kwocie 4.000 zł ( cztery tysiące złotych).

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 lutego 2016 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania E. P., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] 2015 r. o nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.

Z uzasadnienia przedmiotowego rozstrzygnięcia wynika, że w dniu 8 kwietnia 2011 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili kontrolę w lokalu M BAR znajdującym się w Ł i należącym do E. P. Stwierdzili, że w lokalu urządzane są gry hazardowe na urządzeniu komputerowym "INTERNET TERMINAL". Mając na uwadze powyższe ustalenia, Naczelnik Urzędu Celnego wymierzył karę pieniężną za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.

Od powyższej decyzji E. P. wniosła odwołanie zarzucając naruszenie:

1. przepisów postępowania mające bezpośredni wpływ na wynik sprawy, a to art. 191 Ordynacji podatkowej poprzez poczynienie ustaleń faktycznych bez uwzględnienia treści umowy najmu zawartej przez stronę z firmą A Sp. z o.o. w W, a w konsekwencji błędne ustalenia, jakoby to strona urządzała w ww. lokalu gry na automacie;

2. prawa materialnego w postaci art. 1 pkt 11 oraz art. 8 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego w związku z wyrokiem TSUE z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach C-213/11, C-214/11 i C-217/11 poprzez błędne uznanie, że przepis art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych nie stanowiły przepisu technicznego w rozumieniu art. 1 pkt 11 cyt. dyrektywy i nie podlegały obowiązkowi notyfikacji na podstawie art. 8 ust. 1 tejże dyrektywy, a w konsekwencji ich niewłaściwe zastosowanie;