Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. I SA/Kr 574/17

Wstrzymanie wykonania aktu

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Zięba po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C. Sp. z o. o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia 5 kwietnia 2017r. nr [...], [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2012r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

C. Sp. z o. o. w T. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia 5 kwietnia 2017r., nr [...], [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2012r., w której sformułowała jednocześnie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Jako podstawę prawną powyższego wniosku, wnioskodawca wskazał art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W uzasadnieniu przedmiotowego wniosku wskazano na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w przypadku ewentualnego przymusowego wyegzekwowania zobowiązania ustalonego w decyzji. Spółka wskazała, że zapłata kwoty zaległego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego, wynikającej z zaskarżonej decyzji (około 1,6 mln zł samej kwoty głównej), która jest w całości kwestionowana przez Spółkę - jest w jej obecnej sytuacji finansowej niemożliwa. Wskazano ponadto na charakter działalności Spółki, która jest placówką medyczną, świadczącą szeroką opiekę medyczną: od badań diagnostycznych, poprzez medycynę pracy, konsultacje u lekarzy pierwszego kontaktu oraz lekarzy specjalistów, zabiegi ambulatoryjne, fizjoterapię, badania profilaktyczne i usługi stomatologiczne, aż po opiekę szpitalną. Ponadto Spółka prowadzi działalność w zakresie: profilaktyki, wczesnego wykrywania chorób i badań klinicznych. Wspiera również różnorodne inicjatywy, realizowane na obszarze swojej działalności, mające na celu poprawę zdrowia społeczeństwa, m.in. poprzez edukację zdrowotną oraz świadczenie wysokiej jakości usług w zakresie opieki medycznej. Zatrudnia 125 osób na umowę o pracę. Współpracuje również z 74 osobami na podstawie umów zlecenia. Podkreślono, że wedle szacunków, obejmuje ona podstawową opieką zdrowotną niemal 1/3 mieszkańców T., na okoliczność czego podano w liczbach, stan na marzec 2017r., ilość osób objętych opieką przez ww. Spółkę oraz miesięczną ilość udzielanych świadczeń. Następnie wskazano, że wnioskodawca od lat boryka się z trudnościami finansowymi, a wpływa na to przede wszystkim niska rentowność realizowanych usług, co bezpośrednio przekłada się na ujemne, bieżące wyniki finansowe Spółki. Trudną sytuację pogłębia także długi okres zwrotu, podejmowanych w latach poprzednich, inwestycji, mających na celu zwiększenie efektywności ekonomicznej działalności Spółki w przyszłości. Inwestycje te zostały bowiem częściowo sfinansowane kapitałem obcym, co rodzi konieczność zapłaty odsetek. Na potwierdzenie swojej sytuacji ekonomicznej, Spółka przedłożyła wstępny bilans i rachunek zysków i strat za 2016r. Wnioskodawca podał, że jego problemy finansowe nie przesądzają o braku możliwości poprawy przez niego efektywności ekonomicznej działalności w dłuższym okresie. Zarząd skarżącej Spółki podejmuje bowiem aktywne i intensywne działania, w pierwszej kolejności mające na celu jej dekapitalizowanie, zaś w krótkim okresie również umożliwienie bieżącego funkcjonowania, m.in. poprzez zawierane z wierzycielami ugody i porozumienia. Ochrona słusznych interesów strony skarżącej uzasadnia również jej aktywne uczestnictwo w obecnym postępowaniu, zmierzającym do skorzystania z prawa do sądowej kontroli decyzji, która w całości jest kwestionowana. Wskazano, że wg stanu na dzień wniesienia skargi, Spółka terminowo realizuje kilka porozumień ratalnych, w tym wynikające z decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. o rozłożeniu na raty zobowiązania z tytułu PIT4 za 2016r. Łączna wysokość miesięcznego obciążenia z tytułu rat, spłacanych na podstawie tych porozumień wynosi ponad 365 tyś. zł. Dodatkowo Spółka posiada inne stałe zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek i leasingów w wysokości niemal 45 tys. zł. W tej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, dostępne środki finansowe są niemal natychmiast przeznaczane na spłatę bieżących zobowiązań, co gwarantuje utrzymanie w mocy zawartych ugód i porozumień. Z tego powodu, bieżący stan środków na rachunkach bankowych Spółki jest niewielki i zasadniczo uniemożliwia realizację jakichkolwiek dodatkowych płatności, ponad te, które w istocie zabezpieczają jej przetrwanie (w szczególności wydatki na wynagrodzenia pracowników), na dowód czego, przedłożono wydruki z rachunków bankowych. Tym samym, w chwili obecnej Spółka nie posiada możliwości finansowych, pozwalających na spłatę zaległych zobowiązań podatkowych, wynikających z zaskarżanej decyzji. Brak pozytywnego rozpatrzenia złożonego wniosku i ewentualne podjęcie przez organy, czynności zmierzających do przymusowej spłaty tak znaczących zobowiązań podatkowych (postępowanie egzekucyjne) mógłby doprowadzić do stanu upadłości Spółki. Taka sytuacja zagrażałaby wyrządzeniu znaczącej szkody i spowodowałaby trudne do odwrócenia skutki, w tym również w wymiarze społecznymi. Biorąc bowiem pod uwagę profil działalności Spółki nie można jej zdaniem pominąć negatywnego wpływu, jaki jej ewentualna upadłość, wywarłaby na lokalną dostępność świadczeń medycznych. W tej sytuacji brak pozytywnego rozpatrzenia wniosku w rzeczywistości, czyniłby iluzorycznym prawo do sądowej kontroli aktów administracyjnych, tym bardziej dotyczących tak znaczących wartości. Podkreślono, iż zarówno dobrowolne wykonanie ciążącego na Spółce obowiązku, jak i ściągnięcie należności, ustalonej w zaskarżanej decyzji jest w okolicznościach sprawy nierealne, a ich ewentualne dochodzenie w trybie postępowania egzekucyjnego, doprowadzić musi do negatywnych i nieodwracalnych skutków. Według wnioskodawcy, powyższe okoliczności świadczą o tym, że przedmiotowy wniosek jest w pełni uzasadniony.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00