Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 listopada 2017 r., sygn. I SA/Łd 856/17
Pomoc publiczna; Podatkowe postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Porczyńska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.), Sędzia NSA Bogusław Klimowicz, , Protokolant Starszy sekretarz sądowy Dominika Człapińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2017 r. sprawy ze skargi A Spółka z o.o. z siedzibą w Ł. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o udzieleniu pomocy de minimis oddala skargę
Uzasadnienie
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. zaskarżonym postanowieniem z [...] r. nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w Ł. z [...] r. nr [...], w sprawie odmowy wydania A sp. z o.o. w Ł. zaświadczenia o pomocy de minimis.
W rozpatrywanym wniosku spółka A wyjaśniła, że w celu odpowiedniego wyposażenia stanowiska pracy prezesa zarządu A. G.-U., zakupiła monitor ASUS PG348Q ROG34. Wydatek ten został poniesiony z zakładowego funduszu rehabilitacji, z środków pochodzących ze zwolnienia z odprowadzania do urzędu skarbowego części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Spółka wskazała dalej, że A. G.-U. była zatrudniona w spółce od 1998 r., w grudniu 2016 r. pracowała na stanowisku dyrektora generalnego, natomiast od 1 stycznia 2017 r. powierzono jej funkcję prezesa zarządu. A. G.-U. posiadała orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności, zmagała się z wadą wzroku (-6,00 Dioptrii) oraz bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Z uwagi na wykonywane czynności zawodowe jej stanowisko należało, zdaniem spółki, wyposażyć w monitor panoramiczny, półokrągły, umożliwiający redukcję refleksów świetlnych, z możliwością pełnej regulacji położenia. Prezes zarządu wykonywał bowiem wielogodzinną pracę przy komputerze i nie mógł sobie pozwolić na rozkojarzenie spowodowane problemami z ostrością widzenia, które dodatkowo przekładały się na bóle głowy i ogólne rozdrażnienie. Zakup monitora miał, w ocenie spółki, skompensować utracone w wyniku niepełnosprawności funkcje oraz stanowił element prewencji zdrowotnej, zarówno w zakresie aparatu wzroku, jak i ruchu. Spółka oświadczyła, że przy zakupie kierowała się zasadami wyrażonymi w § 4a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 1023). Do wniosku dołączono między innymi kopię faktury VAT nr [...] z 30 grudnia 2016 r. (kwota brutto 5.350,50 zł, netto 4.350 zł) oraz potwierdzenie przelewu z 30 grudnia 2016 r. kwoty 4.350 zł.
