Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 lutego 2018 r., sygn. I SA/Po 54/18

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna - Kubicka (spr.) Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2018r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości oraz odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2010 r I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...] nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę [...] zł ( [...] złote 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

A w P (dalej jako: "spółka", "strona", "skarżąca") w [...] złożyła, wraz z korektą deklaracji podatkowej, wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za [...] w [...]. W uzasadnieniu podniosła, że wyłączyła z opodatkowania wartość urządzeń technicznych niespełniających definicji obiektu budowlanego. Spółka wskazała, że niesłusznie opodatkowała jako budowle - urządzenia techniczne kontenerowych stacji redukcyjno-pomiarowych oraz punkty pomiarowe, punkty redukcyjno-pomiarowe, urządzenia redukcyjno-pomiarowe. W ocenie Spółki urządzenia te są urządzeniami technicznymi, niestanowiącymi budowli ani urządzeń budowlanych oraz nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Strona podniosła, że powyższe urządzenia techniczne nie powstają w procesie budowlanym, ani nie są trwale związane z fundamentami (są przymocowane do fundamentów w sposób pozwalający na ich łatwy demontaż i wymianę bez konieczności przeprowadzania robót budowlanych).

Burmistrz postanowieniem z dnia [...] wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia spółce wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r.