Postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 1 marca 2018 r., sygn. III SA/Gd 530/17

Prawo pomocy

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Adam Osik po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. F. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 24 kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranego świadczenia z funduszu alimentacyjnego oraz obowiązku jego zwrotu postanawia: 1. umorzyć postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy w części obejmującej żądanie zwolnienia od kosztów sądowych; 2. odmówić wnioskodawczyni przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 11 stycznia 2018 r., złożonym na formularzu urzędowym PPF, skarżąca M. F. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.

W treści wniosku oświadczyła, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia pełnomocnika na zasadach rynkowych bez uszczerbku dla swoich podstawowych potrzeb życiowych. Wnioskodawczyni nie wypełniła rubryki nr 6 formularza PPF dotyczącej stanu rodzinnego. Dodała, że aktualnie jej synowie mieszkają głównie poza jej lokalem mieszkalnym, u swoich partnerek, jedynie czasami pomieszkują u wnioskodawczyni. Oświadczyła, że jest właścicielem lokalu mieszkalnego o pow. 50 m2, o wartości szacunkowej 200.000 zł., nie posiada żadnych innych nieruchomości, zasobów pieniężnych, czy oszczędności, ani też przedmiotów o wartości powyżej 5.000 zł. Wnioskodawczyni oświadczyła, że uzyskuje dochód z tytułu umowy o pracę w wysokości ok. 1590 zł miesięcznie. Jako swoje miesięczne zobowiązania i stałe wydatki wskazała: opłaty za mieszkanie - 400 zł, media, telefon, TV - 350 zł, żywność - 400 zł, chemia gospodarcza i kosmetyki - 100 zł, leki - 50 zł, ubrania - 100 zł.