Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 maja 2018 r., sygn. III SA/Po 146/18

Ruch drogowy; Administracyjne postępowanie

Dnia 9 maja 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Sędziowie WSA Małgorzata Górecka WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st. sekr. sąd. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2018 roku przy udziale sprawy ze skargi M.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2017r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego umorzenia opłat powstałych w wyniku wydania dyspozycji usunięcia pojazdu I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego kwotę [...],- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...], uchyliło w całości decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia M. D., zwanemu dalej Skarżącym, opłat powstałych w wyniku wydania dyspozycji usunięcia pojazdu marki Mini Cooper nr rej. [...] oraz odmowy wydania pojazdu z parkingu bez dokumentu potwierdzającego wpłatę i umorzyło postępowanie w sprawie.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.

Skarżący w dniu [...] marca 2015r. naruszył obowiązujące przepisy Prawa o ruchu drogowym, pozostawiając pojazd na ul. [...] w P. w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu, co potwierdziła dokumentacja Komendy Miejskiej Policji w P.. Wobec powyższego zasadne było wydanie przez funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji Wydział Ruchu Drogowego dyspozycji usunięcia ww. pojazdu.

W dniu [...] czerwca 2015 r. pełnomocnik Skarżącego zwrócił się do Zarządu Dróg Miejskich w P. z wnioskiem, uzupełnionym pismem z dnia [...] czerwca 2015 r., o wydanie pojazdu z parkingu oraz umorzenie opłat powstałych w wyniku wydania dyspozycji usunięcia pojazdu. W uzasadnieniu wskazywał, że ciężka choroba psychiczna Skarżącego uniemożliwia odbiór pojazdu, zaś sam Skarżący nie posiada żadnych środków pieniężnych, a kwota jego zobowiązań znacznie przekracza wartość rzeczy, które posiada i choroba ta uniemożliwia podjęcie pracy zarobkowej.