Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 24 października 2018 r., sygn. II SAB/Go 52/18
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Asesor WSA Jarosław Piątek Protokolant sekr. sąd. Stanisława Maciejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2018 r. sprawy ze skargi K.J. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie wydania zaświadczenia I. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Komendanta Wojewódzkiego Policji do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...]r. o wydanie zaświadczenia, II. stwierdza, że Komendant Wojewódzki Policji dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, które nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. oddala skargę w pozostałym zakresie.
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] maja 2018 r. K.J. wystąpił do Komendanta Wojewódzkiego Policji z wnioskiem "o wydanie zaświadczenia w oparciu o akta sprawy, w której organ wydał zaświadczenie z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], oraz dokumentacji finansowej płatności równoważnika za brak lokalu mieszkalnego i działalności finansowej w zakresie dysponowania środkami budżetowymi, o stanie sprawy dotyczącej policjanta w stanie spoczynku, na podstawie którego akt i dokumentacji posiadanej i prowadzonej przez organ wydano zaświadczenie wyżej wymienionej sprawie realizacji prawa do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego (...) poprzez zaświadczenie, iż funkcjonariusz Policji w stanie spoczynku pobiera nadal świadczenie równoważnika, względnie, w razie ustalenia iż nie pobiera, zaświadczenia o utracie prawa do tego ekwiwalentu pieniężnego ze środków budżetowych, stanowiącego zastępczą formę za niezaspokojenie potrzeb mieszkaniowych, z zakreśleniem podstawy faktycznej cofnięcia tych świadczeń".
Wnioskodawca podkreślił, iż zaświadczenie jest mu "niezbędne dla celów dowodowych, iż prawo do równoważnika za brak lokalu mieszkalnego miało uznanie przez KWP jako prawo konstytutywne i realizowane w trybie prawem zakreślonym, należnościami publicznoprawnymi, co w świetle art. 32 ustawy zasadniczej żądane zaświadczenie będzie szczególnym środkiem dowodowym dla (jego) sprawy, jako możliwy dowód naruszenia zakazu dyskryminacji, oraz dla możliwego i skutecznego dochodzenia prawa przez (jego) osobę do tych świadczeń publicznoprawnych".
