Wyrok WSA w Kielcach z dnia 17 października 2018 r., sygn. II SA/Ke 554/18

Transport; Samorząd terytorialny

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2018r. przy udziale Wiesławy Klimontowicz - Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kielce - Zachód w Kielcach delegowanej do Prokuratury Okręgowej w Kielcach sprawy ze skargi P. C. na uchwałę Rady Gminy w Obrazowie z dnia 28 października 2015r. nr XIII/72/2015 w przedmiocie określenia przystanków komunikacyjnych na terenie gminy, warunków i zasad korzystania z nich oraz ustalenia stawki opłaty za korzystanie z tych przystanków I. stwierdza nieważność § 2 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Gminy Obrazów na rzecz P. C. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Rada Gminy w Obrazowie uchwałą nr XIII/72/2015 z dnia 28 października 2015 r. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych na terenie Gminy Obrazów, warunków i zasad korzystania z nich oraz ustalenia stawki opłaty za korzystanie z tych przystanków, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 1515) oraz art. 16 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 1440), w § 2 ust. 1 ustaliła stawkę opłaty za korzystanie przez operatora i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina Obrazów, w wysokości 0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym. Natomiast w § 2 ust. 2 uchwalono, że opłaty wylicza się jako kwotę ryczałtową, stanowiącą iloczyn liczby zatrzymań, według rozkładu jazdy, przeciętnej liczby dni w miesiącu oraz stawki, o której mowa w ust. 1.

W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skardze na powyższą uchwałę, domagając się stwierdzenia nieważności jej § 2 ust. 1, P. C. zarzucił tej uchwale nieważność z mocy prawa jako wydanej z naruszeniem: