Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 listopada 2018 r., sygn. VIII SA/Wa 647/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Kot, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda (sprawozdawca), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Marlena Stolarczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2018 r. w Radomiu sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy [...], po rozpoznaniu wniosku A. C. (skarżącej) o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego ze względu na sprawowanie opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem W. C., decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] odmówił przyznania tego świadczenia.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podał, że skarżąca w dniu

[...]maja 2018 r. złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego

w związku z opieką nad córką W. C. posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami koniecznej stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczona możliwością samodzielnej egzystencji. Wyjaśnił, że z kopii świadectwa pracy wynika, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z dniem 30 marca 2017 r., z upływem czasu na jaki została zawarta. Ponadto skarżąca przebywała od dnia 28 marca 2017 r. do 25 września 2017 r. na zasiłku chorobowym, a od dnia 26 września 2017 r. do 20 września 2018 r. uzyskała prawo do świadczenia rehabilitacyjnego i świadczenie to pobiera. Organ przytoczył treść art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1952, ze zm., powoływanej dalej jako ustawa). Wskazał, że pierwsza część powołanego przepisu określa nazwę przyznawanego na jego podstawie świadczenia, precyzując, że chodzi o "świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem". Świadczenie takie przysługuje bowiem matce lub ojcu dziecka albo opiekunowi faktycznemu dziecka, pod warunkiem, że jedna z wymienionych osób nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem. Organ podkreślił, że przepis ten określa dwa niezależne od siebie stany faktyczne: pierwszy, w którym osoba legitymowana nie podejmuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem, i drugi, w którym osoba legitymowana rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem. Zdaniem organu istotą świadczenia pielęgnacyjnego jest pomoc osobom zdolnym do pracy, ale rezygnującym z niej po to aby opiekować się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Tymczasem w niniejszej sprawie skarżąca ubiegająca się o świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawną córką W. w sytuacji gdyby nie sprawowała nad nią opieki nie byłaby gotowa do podjęcia zatrudnienia, bowiem w dacie złożenia wniosku o przyznanie świadczenia nie była zdolna do pracy - przysługiwało jej i przysługuje nadal świadczenie rehabilitacyjne. Organ wskazał, że świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy. Skoro skarżąca była niezdolna do pracy, wyklucza to uznanie jej za osobę która rezygnuje z pracy bądź jej nie podejmuje wyłącznie z powodu sprawowania opieki nad niepełnosprawną córką. Opieka ta bowiem nie jest wyłączną i jedyną przyczyną niepodejmowania przez nią zatrudnienia. Dalej organ podnosi, że nie można uznać, że strona znajduje się w takiej sytuacji życiowej i rodzinnej, ze gdyby tej opieki nie sprawowała to byłaby w gotowości do podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. A tylko taka konstatacja prowadzi zdaniem organu do uznania że spełnione zostały wszystkie przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.