Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 listopada 2018 r., sygn. I SA/Wr 836/18

Interpretacje podatkowe

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Ciołek, sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym w dniu 29 listopada 2018 sprawy ze skargi A. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego: I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Dyrektora Izby Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Strony skarżącej kwotę 357,00 (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako DKIS, Organ) z [...] czerwca 2018 r., nr [...] o odmowie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, które zostało wydane w odpowiedzi na wniosek A. (dalej jako: Spółka, Strona skarżąca, Skarżąca, Wnioskodawca) z 19 marca 2018 r. (doręczony DKIS 27.03.2018 r.). Wniosek dotyczył wydania interpretacji przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy art. 16 ust. 1 pkt 64a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm.) - dalej jako CIT ma zastosowanie do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Spółkę od posiadanych praw ochronnych do znaków towarowych oraz czy art. 16 ust. 1 pkt 73 CIT ma zastosowanie do opłat licencyjnych związanych z wykorzystywaniem znaków towarowych ponoszonych przez spółki osobowe, w których Strona skarżąca jest wspólnikiem.

Przedstawiając DKIS wniosek Spółka wskazała, że jej pytanie obejmuje zdarzenie przyszłe jak i zaistniały stan faktyczny. Strona skarżąca prowadzi działalność deweloperską w oparciu o spółki celowe (z ograniczoną odpowiedzialnością, komandytowo-akcyjne i komandytowe), posiada prawa ochronne na znaki towarowe w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej (słowno-graficzne). Znaki zostały wymyślone w latach 90 - pierwszym właścicielem był B. i były rozwijane przez 30 lat. W 1996 r. właściciel zmienił nazwę na A., a w 2008 r. przekształcił się w spółkę komandytowo-akcyjną w trybie art. 551 i nast. Kodeksu Spółek Handlowych. Następnie w okresie 2010-2013 Spółka komandytowo-akcyjna uzyskiwała prawa do znaków w drodze ich rejestracji w Urzędzie Patentowym. W sierpniu 2013 r. znaki zostały zbyte na rzecz C. Po zakupie znaków towarowych C., przekształciła się w spółkę akcyjną i obecnie funkcjonuje jako Wnioskodawca (przekształcenie w kwietniu 2015 r., w trybie art. 551 i nast. Kodeksu Spółek Handlowych). W dacie sprzedaży praw do znaków zbywca czyli spółka komandytowo-akcyjna nie była podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i również po dacie sprzedaży praw do znaków nie zaistniało zdarzenie, które mogłoby spowodować opodatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży znaków towarowych po stronie Wnioskodawcy lub poprzednika prawnego Wnioskodawcy.