Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. III SA/Gd 775/18

Policja; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2019 r. sprawy ze skargi T. O. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia 29 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie decyzji przyznającej równoważnik pieniężny za remont lokalu mieszkalnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji [...] z dnia 17 lipca 2018 r. nr [...]

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 sierpnia 2018 r. Komendant Wojewódzki Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta Miejskiego Policji z dnia 17 lipca 2018 r., którą organ uchylił ostateczną decyzję z dnia 22 kwietnia 2015 r. o przyznaniu równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego oraz odmówił przyznania tego świadczenia.

W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Decyzją z dnia 22 kwietnia 2015 r. (nr [...]) Komendant Miejski Policji przyznał T. O. (zwanemu dalej: "stroną", "skarżącym") równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem 4 norm zaludnienia w łącznej wysokości 583,20 złotych brutto. Podstawą wydania decyzji było oświadczenie mieszkaniowe do ustalenia uprawnień do świadczenia za rok 2015.

Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2018 r. organ wznowił z urzędu postępowanie w sprawie przedmiotowego równoważnika pieniężnego wskazując, że w dniu wydania ww. decyzji nie były znane organowi istniejące okoliczności umożliwiające przyznanie funkcjonariuszowi innego korzystniejszego świadczenia, tj. równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, którego pobieranie wyklucza możliwość przyznania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu za rok 2015, powołując się przy tym na przesłankę wznowieniową wskazaną w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.