Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 26 marca 2019 r., sygn. III SA/Gl 1271/18

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Protokolant Specjalista Anna Wandoch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2019 r. sprawy ze skargi J. Z. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie równoważnika za brak lokalu mieszkalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] nr [...] Komendant Wojewódzki Policji w K., po rozpoznaniu odwołania J. Z. utrzymał w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji w Z. z [...] nr [...], cofającą jej uprawnienia do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego przyznanego decyzją Komendanta Powiatowego Policji w Z. z [...] nr [...] w wysokości przewidzianej dla policjanta z rodziną.

W podstawie prawnej organ powołał m.in. art. 138 § 1 pkt 1, art. 127 § 2, art. 268a ustawy z 14.06.1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1257), § 9 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia MSWiA z 28.06.2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 1130 z późn. zm.).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że skarżącej na podstawie decyzji Komendanta Powiatowego Policji w Z. zostało przyznane prawo do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, w związku z tym, że policjantka (wówczas pozostająca w związku małżeńskim) nie posiadała tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego, podobnie jak jej mąż, i małżonkowie wspólnie zamieszkiwali w domu należącym do teściów policjantki. W 2012 r. policjantka wskazała, że wraz z córką zamieszkuje w domu należącym do jej rodziców, jednak nie podała adresu. W oświadczeniu mieszkaniowym za rok 2012 policjantka nie wpisała męża. Taka sama sytuacja mieszkaniowa była potwierdzana przez skarżącą w kolejnych oświadczeniach.