Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 marca 2019 r., sygn. VII SA/Wa 2000/18
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), , Sędzia WSA Tomasz Janeczko, Sędzia WSA Mirosław Montowski, Protokolant specjalista Monika Gąsińska - Goc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2019 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2018 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z [...] czerwca 2018 r., znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania [...] Sp. z o.o., reprezentowanej przez J. O., od decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 2017 r., znak: [...] ([...]), w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji - utrzymał w mocy ww. decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu podjętego orzeczenia organ wskazał, że decyzją z [...] kwietnia 2017 r., znak: [...] ([...]), Wojewoda [...] stwierdził, po wszczęciu postępowania na wniosek: Z. A. i J. A., podtrzymany przez następców prawnych - J. A. i P. A., I. S. i A. S. (podtrzymany przez następców prawnych - A. S. i J. S.), nieważność decyzji Starosty [...] z [...] stycznia 2010 r., nr [...], znak: [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej [...] Sp. z o.o. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] na dachu budynku przy ul. [...], na działkach o nr ew. [...] i [...] w [...].
Odwołanie od ww. decyzji organu pierwszej instancji do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w ustawowym terminie wniosła [...] Sp. z o.o.
Rozpoznając odwołalnie organ drugiej instancji wskazał, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia stanowi wyjątek od przyjętej przez ustawodawcę w art. 16 § 1 k.p.a. zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych. Stwierdzenie nieważności decyzji, będące jednym z trybów godzących w zasadę trwałości decyzji administracyjnej, jest instytucją szczególną, stąd też zaistnienie przesłanki powodującej stwierdzenie nieważności decyzji musi być oczywiste. Do stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia może dojść wyłącznie w przypadku bezsprzecznego stwierdzenia istnienia, którejkolwiek z przesłanek zawartych w art. 156 § 1 k.p.a.
