Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 maja 2019 r., sygn. I SA/Sz 1046/18

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska Sędzia WSA Bolesław Stachura Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Furtak-Biernat po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 maja 2019 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w sprawie rozłożenia na raty opłaty za zajęcie pasa drogowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta S. wydał w dniu 18 maja 2018 r. decyzję

nr [...] na podstawie art. 104 § 1 i art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm. zm.- dalej "Kpa"), art. 55, art. 57 pkt. 2, art. 60 pkt. 7, art. 61 ust. 1 pkt. 4, art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r o finansach publicznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm.- dalej "u.f.p."), art. 67a §1 pkt. 3 w związku z art. 67b §1 pkt. 2 ustawy z dnia

29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.- dalej "o.p."), po rozparzeniu wniosku H. K. (dalej "skarżąca"), w której odmówił skarżącej zmiany decyzji [...] z dnia 31.03.2015 r. w sprawie zmiany decyzji [...] o rozłożeniu na raty opłaty za zajęcie pasa drogowego poprzez usunięcie zapisu na stronie nr [...] ww. decyzji o treści: "jeżeli w terminie określonym w decyzji podatnik nie zapłaci którejkolwiek z rat, na jakie została rozłożona opłata, terminem płatności staje się termin objęty decyzją z dnia 25.09.2012 r. znak: [...], zmieniona decyzją z dnia 12.02.2013 r. znak: [...] oraz decyzją z dnia 07.01.2015 r. znak: [...] i decyzją z dnia 25.09.2012 r. znak: [...], zmieniona decyzją z dnia 12.02.2013 r. znak: [...] [...]".

W uzasadnieniu organ podął, że skarżąca zwróciła się z wnioskiem o zmianę decyzji z dnia 31 marca 2015 r. w sprawie zmiany decyzji o rozłożeniu na raty opłaty za zajęcie pasa drogowego przez usunięcie wskazanego zapisu, gdyż według niej nie miał on uzasadnienia prawnego. Organ przywołał treść art. 155 Kpa i wskazał,