Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2019 r., sygn. I SA/Łd 252/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Anna Świderska Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant: Sekretarz sądowy Anna Jaworska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] 2019 r. nr [...] [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2013 oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Ł-W określił M. D. (dalej także: "podatniczce" lub "skarżącej") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w kwocie 3.338 zł. Decyzja została wydana po uchyleniu przez organ odwoławczy poprzedniej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł-W z [...] 2016 r., określającej podatniczce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych

za 2013 r. w wysokości 1.447 zł.

Organ I instancji ustalił, że M. D. rozpoczęła działalność gospodarczą po przejściu na emeryturę. Właściciele zakładów leczniczych, w których była wcześniej zatrudniona zaproponowali jej umowy kontraktowe. Z tytułu świadczonych usług lekarskich wystawiała rachunki na rzecz byłych pracodawców, które były ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Płatności

za usługi następowały przelewem na konto podatniczki w wartościach wynikających

z rachunków. W ramach kontraktów podatniczka świadczyła usługi w przychodniach w godz. 8-18 oraz wizyty domowe. Do pacjentów dojeżdżała własnym samochodem. W ramach zawartych umów nie otrzymała do użytkowania samochodu, komputera, telefonu komórkowego ani innego sprzętu, ponosiła zatem koszty dojazdów

do pacjentów, utrzymania biura, opłat leasingowych itp.

Analizując zebrany materiał dowodowy organ I instancji stwierdził,

ze podatniczka zawyżyła koszty uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez zaewidencjonowanie w podatkowej księdze przychodów

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00