Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 listopada 2019 r., sygn. II SA/Gl 255/19
Samorząd terytorialny
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek,, Sędzia WSA Edyta Kędzierska, Protokolant starszy referent Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2019 r. sprawy ze skarg M. M. i T. M. na uchwałę Rady Miasta w Myszkowie z dnia 31 marca 2010 r. nr XL/352/10 w przedmiocie gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej § 3 pkt 4 ppkt a) załącznika nr 2; 2) zasądza od Gminy Myszków na rzecz skarżących kwoty po 557,00 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 21 lutego 2019 r. adwokat K. W., reprezentująca mieszkańców Myszkowa - T. S., M. S., T. S., D. W., O. B., G. M., W. Z. oraz M. M., wniosła skargę na uchwałę nr XL/352/10 Rady Miasta w Myszkowie z dnia 31 marca 2010 roku w sprawie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy oraz ustalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, żądając stwierdzenia jej nieważności, a w szczególności § 3 pkt 4 pkt a) załącznika nr 2 zatytułowanego "Zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy" do przedmiotowej uchwały, z powodu istotnego naruszenia art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej k.c.) oraz art. 4 ust. 1 i 2, art. 9 ust 5 i art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (dalej ustawa o ochronie praw lokatorów).
Wniosła także o zasądzenie na rzecz skarżących kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, iż zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy. Zaspokajanie ww. potrzeb polega na: zapewnianiu lokali socjalnych i lokali zamiennych, a także zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych gospodarstw domowych o niskich dochodach (art.4 ust. 2 ustawy). Pojęcie wspólnoty samorządowej zostało zdefiniowane w art. 16 ust. 1 Konstytucji RP. Tworzy ją z mocy prawa ogół mieszkańców jednostek zasadniczego podziału terytorialnego, w tym przypadku gminy. Takie właśnie znaczenie należy nadać pojęciu wspólnoty samorządowej użytemu w art. 4 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów. Ustawodawca określił również prawną formę, w jakiej gmina "zapewnia lokale socjalne i zamienne" oraz "zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw o niskich dochodach". Formę tę stanowi umowa najmu na co wskazuje treść art. 20 ust. 2, ust. 2a i ust. 3 oraz art. 22, art. 23 ust. 1 i ust. 2ustawy o ochronie praw lokatorów. Zaspokojenie potrzeby mieszkaniowej członkowi wspólnoty samorządowej przez gminę polega na wynajęciu tej osobie lokalu wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy, a zasady tego najmu określają przepisy art. 21 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 3 powołanej ustawy.
