Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. II SA/Kr 1407/19

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łoboz Sędziowie: Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) Sędzia WSA Mirosław Bator po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi S. S. na postanowienie Nr [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] września 2019 r., znak: [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. - Powiat- Grodzki postanowieniem z 16 lutego 2016 r., na podstawie art. 49b ust. 4 i 5 pkt 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r, póz. 1409 ze zm.) ustalił S. S. opłatę legalizacyjną w wysokości [...] zł z tytułu samowolnie wykonanych robót budowlanych polegających na budowie ogrodzenia pełnego, zlokalizowanego na działce nr [...] obr. [...] przy ul. [...] w K. o wysokości powyżej 2,20 m od strony działki nr [...] obr. [...].

W uzasadnieniu organ podał, że postępowanie zostało wszczęte z urzędu w związku ze skargą właściciela działki nr [...] M. R. z 12 października 2009 r. dotyczącą wykonanego w ramach samowoli budowlanej przez właściciela działki nr [...] S. S. między posesjami ogrodzenia o wysokości od 2,70 m do 4,30 m, które pełni m. in. funkcję muru oporowego dla mas ziemnych na posesji inwestora.

Organ opisał przebieg postępowania w sprawie. W szczególności podał, że początkowo w oparciu o wyniki kilkukrotnie przeprowadzonych oględzin sporny obiekt budowlany został zakwalifikowany jako mur oporowy zrealizowany przez inwestora S. S. w warunkach samowoli budowlanej o znamionach określonych w art. 48 ustawy Prawo budowlane. W związku z powyższym postanowieniem z 14 grudnia 2012 r. organ zobowiązał inwestora do przedłożenia dokumentów wymaganych do jego legalizacji. Następnie, w toku sprawy PINB zmienił jednak kwalifikację przedmiotowych robót, uznając ostatecznie powstały obiekt za ogrodzenie o wysokości przekraczającej 2,20 m, wykonane bez wymaganego zgłoszenia. Organ ustalił, że ogrodzenie zostało wykonane w 2007 r. Kontynuując postępowanie w trybie art. 49b ustawy, organ l instancji uznał legalizację przedmiotowej samowoli za dopuszczalną w świetle przedłożonej przez inwestora dokumentacji (w tym m. in. projektu budowlanego - inwentaryzacji). W tym stanie rzeczy, postanowieniem z 19 września 2013 r. nałożył na inwestora S. S. obowiązek wpłacenia tytułem opłaty legalizacyjnej kwoty [...]zł. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. postanowieniem z 16 maja 2014 r. uchylił zaskarżone postanowienie w całości i przekazał sprawę organowi l instancji do ponownego rozpatrzenia, kwestionując prawidłowość dokonanej