Wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 lipca 2020 r., sygn. II SA/Ke 484/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański, Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2020 r. sprawy ze skargi M. C. na uchwałę Rady Gminy Zagnańsk z dnia 11 września 2006 r. nr 78/2006 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Ke 484/19

UZASADNIENIE

M.C. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na uchwałę Rady Gminy w Zagnańsku nr 78/2006 z dnia 11 września 2006 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa J. na terenie gminy Zagnańsk w odniesieniu do działek nr [...]/3 oraz nr [...]/5 położnych w obrębie geodezyjnym J. w zakresie, w jakim nieruchomości te zostały w planie miejscowym przeznaczone, jako tereny oznaczone symbolem R-na tereny rolne. Domagając się stwierdzenia nieważności powyższej uchwały w odniesieniu do działek nr [...]/3 oraz [...]/5, skarżący zarzucił naruszenie:

1. art 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz.U.2020.293 ze zmian.), dalej zwanej "ustawą o planowaniu" poprzez uchwalenie planu miejscowego niezgodnego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przyjętym uchwałą nr 1/2005 w sprawie zmian Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zagnańsk,

2. art. 31 ust 3, art. 32, art. 64 ust 2 i 3 Konstytucji w związku z art. 1 ust. 3 i art. 6 ustawy o planowaniu poprzez ich niezastosowanie i błędne przyjęcie, że oznaczanie działek skarżącego, jako terenów rolnych, a więc wyłączonych z możliwości zabudowy nie narusza zasady proporcjonalności, równości oraz ochrony własności w zakresie należących do skarżącego działek objętych tym planem;

3. art. 28 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 7, art 3 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o planowaniu poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że pozbawienie na mocy zaskarżonej uchwały możliwości usytuowania na należących do skarżącego nieruchomościach zabudowy jednorodzinnej mieści się w granicach przysługującego radzie gminy władztwa planistycznego.