Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2020 r., sygn. III SA/Wa 2329/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Gurba, Sędziowie sędzia WSA Anna Zaorska (sprawozdawca), asesor WSA Konrad Aromiński, Protokolant referent Krzysztof Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności prezesa zarządu wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za grudzień 2012 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1.1. Decyzją z [...] sierpnia 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: "DIAS") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. (dalej: "NUS") z [...] grudnia 2018 r. orzekającą o odpowiedzialności podatkowej J.S. (dalej: "Skarżący"), prezesa zarządu L. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") solidarnie ze Spółką za zaległości podatkowe ww. Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2012 r.

1.2. Z akt sprawy wynika, że NUS decyzją z [...] grudnia 2017 r. orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej Skarżącego - prezesa zarządu Spółki wraz ze Spółką za zaległości podatkowe Spółki w podatku od towarów i usług za grudzień 2012 r. w kwocie 51.721 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę w wysokości 26.533 zł oraz kosztami postępowania egzekucyjnego w kwocie 4.580,37 zł.

W ocenie NUS, w sprawie zaistniały pozytywne przesłanki do przeniesienia na Skarżącego odpowiedzialności, wskazane w art. 116 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2016 r. poz. 2046, ze zm., dalej: "O.p."). Z kolei Skarżący nie wykazał ziszczenia się wynikających z ww. przepisu przesłanek uwalniających go od odpowiedzialności za zaległości Spółki.

1.3. Nie zgadzając się z zapadłym w sprawie rozstrzygnięciem Skarżący złożył odwołanie, wskazując na naruszenie:

- przepisów postępowania, tj.: art. 121 § 1, art. 122, art. 123 § 1 w zw. z art. 187 § 1, art. 191, art. 192 w zw. z art. 116 § 1 O.p., z uwagi na oparcie decyzji o błędnie ustalony stan faktyczny, na skutek wybiórczej i dowolnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a zwłaszcza nieprzeprowadzenie dowodu z przesłuchania Skarżącego w charakterze strony oraz niedokonanie analizy ekonomicznej Spółki, na okoliczność braku winy w niezłożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości;