Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2020 r., sygn. VI SA/Wa 1293/18
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Lemiesz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Dorota Pawłowska Protokolant sekr. sąd. Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu stypendium oddala skargę
Uzasadnienie
Minister Sprawiedliwości ("Minister"), decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...], działając na podstawie art. 44 ust. 9 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz.U. z 2012 r., poz. 1230 ze zm.; dalej: "u.k.s.s.p.") w związku z art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 104 § 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania K. G. ("strona", "skarżąca"), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury ("Dyrektor KSSiP") z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu stypendium.
Do wydania ww. decyzji doszło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Decyzją Dyrektora KSSiP z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...], K. G. została skreślona z listy aplikantów aplikacji sędziowskiej. Wskazana decyzja została utrzymania w mocy decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] marca 2015 r., nr [...].
Skarżąca, w okresie od dnia 30 stycznia 2012 r. do dnia 31 lipca 2014 r., pobierała stypendium dla aplikantów Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.
W związku ze skreśleniem jej z listy aplikantów Dyrektor KSSiP - decyzją z [...] kwietnia 2015 r., nr [...] - zobowiązał skarżącą do zwrotu pobranego stypendium w łącznej kwocie 114.245,16 złotych, w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca podniosła, że nie można żądać zwrotu świadczenia, które zostało przyznane zgodnie z prawem na podstawie prawidłowej i pozostającej w obrocie prawnym ostatecznej decyzji o przyznaniu stypendium. Jej zdaniem art. 44 ust. 1 u.k.s.s.p. jest sprzeczny z art. 2, art. 24, art. 65 ust. 1 Konstytucji RP, z przepisami przyjętej w Genewie w dniu 28 czerwca 1930 r. Konwencji dotyczącej pracy przymusowej lub obowiązkowej, przepisami przyjętej w dniu 25 czerwca 1957 r. Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie o zniesieniu pracy przymusowej oraz z art. 4 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
