Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 listopada 2020 r., sygn. II SA/Ol 676/20

Administracyjne postępowanie; Policja

Dnia 5 listopada 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora sędzia WSA Marzenna Glabas po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 listopada 2020 roku sprawy ze skargi M. C. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" Komendant Miejski Policji w E. (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 154 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity na dzień wydania decyzji - Dz.U. 2018 r. poz. 2096 ze zm., dalej jako: k.p.a.), odmówił uchylenia własnej decyzji z "[...]" odmawiającej M. C. (dalej jako: strona lub skarżący) uchylenia własnej decyzji z "[...]" przyznającej pomoc finansową na cele mieszkaniowe. W uzasadnieniu podano, że 19 stycznia 2016 r. strona wystąpiła do organu I instancji o przyznanie pomocy finansowej na zakup lokalu mieszkalnego i na mocy decyzji z "[...]" taka pomoc została stronie przyznana w wysokości 13.848 zł brutto. Świadczenie to zostało wypłacone stronie 25 marca 2016 r. W dniu 8 lutego 2019 r. strona złożyła wniosek o uchylenie przedmiotowej decyzji w trybie art. 155 k.p.a., jednakże organ I instancji decyzją z "[...]" odmówił jej uchylenia. Wobec braku wniesienia odwołania powyższa decyzja stała się ostateczna. Następnie 4 lutego 2020 r. strona, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyła wniosek o uchylenie w całości w trybie art. 154 k.p.a. ostatecznej decyzji z "[...]". Organ I instancji podniósł, że uchylenie decyzji w trybie art. 154 k.p.a. polega na weryfikacji decyzji ostatecznej przy uwzględnieniu interesu społecznego lub słusznego interesu strony. Zatem nie chodzi w tym przypadku o każdy interes strony, tj. chęć uzyskania rozstrzygnięcia organu administracji publicznej o treści zgodnej z wolą strony, ale o interes zgodny przede wszystkim z prawem i zasadami współżycia społecznego. Zatem interes ten ma być obiektywnie słuszny, a nie jedynie zgodny z oczekiwaniem strony. Wskazano, że odmowa uchylenia decyzji przyznającej pomoc finansową na cele mieszkaniowe nie narusza interesu strony, bowiem dzięki otrzymanej pomocy strona weszła w posiadanie lokalu mieszkalnego. Tym samym, potrzeby mieszkaniowe w czasie pełnienia służby w Policji zostały zaspokojone z wykorzystaniem pomocy środków publicznych. Organ I instancji podniósł, że strona nie uzasadniła istnienia przesłanki interesu społecznego przemawiającego za uchyleniem decyzji o zwrocie pomocy finansowej. Wskazywana możliwość przekazania zwróconej kwoty pomocy na inne cele przewidziane w przepisach ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2020 r. poz. 360 ze zm., dalej jako u.o.P.) jest o tyle chybiona, że środki te nie mogą być wydatkowane na inne cele niż mieszkaniowe. Ponadto przyznanie pomocy finansowej zależy wyłącznie od spełnienia warunków do jej otrzymania, a nie od posiadanych przez organ środków finansowych. Jednocześnie wskazano, że pomoc finansowa na cele mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, jak i dla żołnierzy zawodowych przyznawane są na podobnych zasadach. W ocenie organu I instancji to, że pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego, która co do zasady jest przyznawana policjantom jednorazowo, w porównaniu z pomocą otrzymywaną przez żołnierzy w postaci odprawy mieszkaniowej, jest znacznie mniejsza, nie zmienia faktu, że jedna i ta sama osoba, która posiada lokal mieszkalny dzięki otrzymaniu pomocy państwa, nie powinna otrzymać ponownie pomocy publicznej na ten sam cel, bez względu na to jaka jest jej wysokość.