Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 listopada 2020 r., sygn. IV SA/Wa 930/20
Wodne prawo
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), sędzia del. SO Aleksandra Westra, , po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. Z. i J. Z. na decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Gminy [...] na rzecz J. Z. i J. Z. solidarnie kwotę 400 ( czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] marca 2020 r. Wójt Gminy [...] nie uznał reklamacji złożonej [...] lutego 2020 r. przez J. i J. małż. Z. (dalej Skarżących) od informacji w sprawie ustalenia opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej dla nieruchomości, dla której jest prowadzona jedna księga wieczysta, stanowiącej działki o nr ew. [...] (w danym czasie) i [...] (w danym czasie) obręb [...]. Zaskarżoną decyzją Wójt Gminy [...] ustalił za okres II - IV kwartał 2018 r. opłatę za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej w wysokości 10.249,00 zł w związku z wykonywaniem na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m² robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji terenowej przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej. Wysokość opłaty ustalono jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty (0,50 zł za 1 m² na rok - bez urządzeń do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem), wyrażonej w m² wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej (27.331 m²) oraz czasu wyrażonego w latach. Organ wyjaśnił, że w wyznaczonym terminie Skarżący złożyli reklamację, wskazując wielkość utraconych powierzchni biologicznie czynnych według własnych pomiarów. Z uwagi na znaczną rozbieżność wielkości powierzchni wskazanych przez nich i ustalonych przez Organ, Strony wezwano do wyjaśnień i przedłożenia na ortofotomapie oznaczonych poszczególnych rodzajów powierzchni. Strony w wyznaczonym czasie przedłożyły żądane wyjaśnienia wraz z kolejnym oświadczeniem, nie uwzględniając jednak na przedłożonej mapie całej działki o nr ew. [...] i [...] obręb [...] (istniejących w 2018 r.). Na przedłożonej mapie przedstawiono bowiem wyłącznie utraconą powierzchnię biologicznie czynną działek o nr. ew. [...] i [...] obręb [...], które dopiero wraz z działką nr ew. [...] i [...] obręb [...] (których nie uwzględniono w pomiarach powierzchni utwardzonych), stanowiły całość działki nr ew. [...] i [...].
