Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Bk 773/20

Ochrona środowiska

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi I. [...] w B. na akt P. Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w B. z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie podjęcia działań lub środków naprawczych uchyla zaskarżony akt

Uzasadnienie

W dniach od [...] lipca 2020 r. do [...] września 2020 r. inspektorzy P. Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w B. przeprowadzili kontrolę I. w B. (dalej: "I"). Ustalenia kontroli oraz opis stwierdzonych w jej wyniku naruszeń, zostały zawarte w protokole kontroli z dnia [...] września 2020 r. nr [...].

W dniu [...] września 2020 r. P. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w B. (dalej: "PWIOŚ"), działając na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 lipca 2016 r. o dostępie do zasobów genetycznych i podziale korzyści z ich wykorzystania (Dz.U. 2019, poz. 1594, dalej: "u.d.z.g.") oraz ustaleń ww. kontroli, wezwał Dyrektora I. do podjęcia dział lub środków naprawczych, przez uzyskanie do 30 kwietnia 2021 r. zgody (PIC) strony hiszpańskiej i białoruskiej - krajów dawcy zasobów genetycznych, na wykorzystywanie przez Zakład Genetyki i Ewolucji I. zasobów genetycznych w postaci prób lisa rudego oraz wzajemne uzgodnienie warunków i podziału ewentualnych korzyści wynikających z wykorzystania zasobów (MAT), w przypadku zaś braku uzyskania stosownych uzgodnień, zaprzestanie wykorzystywania ww. zasobów genetycznych.

W uzasadnieniu ww. wezwania PWIOŚ wskazał, że zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 511/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie środków zapewniających zgodność użytkowników w Unii z wymogami wynikającymi z Protokołu z Nagoi dotyczącego dostępu do zasobów genetycznych oraz uczciwego i sprawiedliwego podziału korzyści wynikających z wykorzystania tych zasobów (Dz.Urz.UE. L. 150/9 z 20 maja 2014 r.; dalej: "rozporządzenie 511/2014") użytkownik winien dołożyć należytej staranności by upewnić się, że wykorzystane zasoby genetyczne pozyskane są zgodnie z regulacjami obwiązującymi w kraju dawcy; zaś na podstawie art. 4 ust. 2 rozporządzenia 511/2014 użytkownik powinien wykorzystywać zasoby jedynie po otrzymaniu uprzedniej zgody (PIC) oraz wzajemnie uzgodnionych warunków (MAT). PWIOŚ wskazał, że Zakład Genetyki i Ewolucji I. nie przedstawił dokumentacji będącej potwierdzeniem ustaleń między krajami dawcy (tj. Hiszpanią i Białorusią) a użytkownikiem, dotyczącej ww. wymagań, co stanowi naruszenie art. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia 511/2014.