Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 stycznia 2021 r., sygn. I SA/Gd 394/20

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi V. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 27 stycznia 2020 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 19 lutego 2018 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy nr [...] z dnia 15 września 2017 r. w sprawie ustalenia W.P. wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego za 2014 r..

Wnioskiem z dnia 4 marca 2019 r. W.P. zwróciła się do Kolegium o stwierdzenie nieważności tych rozstrzygnięć, jako wydanych bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 120, 121, 122, 124, art. 187 § 1 i 3 w zw. z art. 188 i art. 191 Ordynacji podatkowej, art. 1a ust. 1 pkt 1 i art. 7a pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 21 prawa geodezyjnego i kartograficznego. We wniosku podatnik wyjaśnił, że organy podatkowe przepisów tych nie zastosowały, co uzasadnia przyjęcie wydania decyzji bez podstawy prawnej. Wnioskodawczyni wskazała także, że z uwagi na stwierdzenie rażącego naruszenia ww. przepisów konieczne jest przeprowadzenie dowodu z ewidencji gruntów i budynków na okoliczność, iż budynki oznaczone w decyzji nr 1 i 2 są budynkami mieszkalnymi oraz oględzin obiektów budowlanych oznaczonych w decyzji nr 4 i 5, na okoliczność, iż nie są to budynki w rozumieniu art. 1 a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Postępowanie podatkowe w obu instancjach zostało zdaniem strony przeprowadzone bez uwzględnienia tych wniosków dowodowych. Tymczasem w ocenie wnioskodawczyni, jak podano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Kolegium, założenie dla przedmiotowych budynków ewidencji gruntów i budynków dopiero w 2018 r. nie wpływa na obowiązek organów podatkowych do orzekania w oparciu o jej zapisy, gdyż kwestionowane decyzje zostały wydane już po dacie założenia ewidencji dla budynków oznaczonych w decyzji nr 1 i 2, a ponadto ich funkcja nie zmieniła się od zakończenia budowy (co potwierdza projekt budowlany). Nadto nie zebrano w sposób wyczerpujący i nie rozpatrzono całości materiału dowodowego, pominięto fakty znane organowi i w sposób dowolny oceniono materiał dowodowy. Powyższe w ocenie podatnika, spowodowało naruszenie zasady legalizmu i podważenie zaufania do organów podatkowych.