Wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Łd 136/21
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 kwietnia 2021 r. sprawy ze skargi Z.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. numer [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej skarżącej jako płatnika oraz określenie należności z tytułu pobranych a niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres XI - XII 2012 r. oddala skargę. A.B.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Ł. - W. (dalej jako: NUS, organ I instancji) umorzył postępowanie w zakresie orzeczenia o odpowiedzialności Z. M. (dalej jako: skarżąca) jako płatnika z tytułu pobranych a niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres 01-10/2012 oraz orzekł o jej odpowiedzialności podatkowej jako płatnika i określił wysokość należności z tytułu pobranych, a niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres 11-12/2012 r. w łącznej kwocie 25.725,00 zł, w tym: 11/2012 - 12.757,00 zł, 12/2012 - 12.968,00 zł. W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na wyniki przeprowadzonej od 6.12.2013 r. do 12.06.2014 r. kontroli, zgodnie z którymi skarżąca prowadziła działalność gospodarczą w firmie A w okresie objętym kontrolą i zatrudniała osoby na umowę o pracę oraz umowy zlecenia. Listy płac były sporządzane ostatniego dnia miesiąca, wynagrodzenia wypłacane były przelewami lub gotówką z kasy do 10 następnego miesiąca. Ustalono, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej skarżąca zaewidencjonowała m.in. koszty usług zewnętrznych, udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi przez: 1) B Sp. z o.o.; 2) C Sp. z o.o. Kontrolujący ustalili, iż w dniu 1 września 2012 r. Skarżąca podpisała umowę - porozumienie ze Spółką B, na mocy której firma B przejęła zadania i kompetencje firmy A, a w szczególności: czynności związane ze sprzedażą samochodów, czynności związane z serwisem samochodów. Na podstawie powyższej umowy skarżąca miała przekazać z dniem 1 października 2012 r. drugiej stronie, na podstawie art. 231 Kodeksu pracy, pracowników wg załączonego wykazu, na warunkach identycznych, jakie mieli oni do dnia 30 września 2012 r., bez szkody dla pracowników. Powyższa umowa nie dookreślała faktu ani przyczyn przejścia zakładu pracy, potwierdzała jedynie skutek tego przejścia. W dniu 1 października 2012 r. pomiędzy tymi samymi stronami została zawarta kolejna umowa - o świadczenie usług. Usługodawca (B) zobowiązał się do świadczenia na rzecz usługobiorcy (firma skarżącej) usług wchodzących, wg PKD, w zakres działalności tej ostatniej. Świadczenie usług miało być dokonywane za pomocą osób zatrudnionych u usługodawcy na podstawie umów: o pracę, zlecenia lub o dzieło. W dniu 31 października 2012 r. za porozumieniem stron umowa z dnia 1 października 2012 r. została rozwiązana. W dniu 31 października 2012 r. skarżąca podpisała umowę-porozumienie, a następnie w dniu 1 listopada 2012 r. umowę o świadczenie usług ze spółką C. Umowy te były o tożsamej treści co umowa-porozumienie i umowa o świadczenie usług podpisane ze Spółką B. Umowa o świadczenie usług z dnia 1 listopada 2012 r. podpisana ze Spółką C została rozwiązana z dniem 1 stycznia 2013 r. pismem z dnia 18 lutego 2013 r.
