Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 czerwca 2021 r., sygn. II SA/Łd 453/20

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska (spr.) Asesor WSA Tomasz Porczyński Protokolant st. sekretarz sądowy Dominika Człapińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2021 r. sprawy ze skargi Wojewody Łódzkiego na uchwałę Rady Gminy Wola Krzysztoporska z dnia 19 marca 2020 r. nr XVIII/147/20 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Wola Krzysztoporska dla części obrębu Kozierogi 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; 2. zasądza od Rady Miejskiej Wola Krzysztoporska na rzecz Wojewody Łódzkiego kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. dc

Uzasadnienie

Wojewoda Łódzki zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w całości uchwałę nr XVIII/147/20 Rady Gminy Wola Krzysztoporska z dnia 19 marca 2020 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Wola Krzysztoporska dla części obrębu Kozierogi, zarzucając naruszenie prawa materialnego tj. art. 28 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 1, art. 2 pkt 1 art. 16 ust. 1, art. 17 pkt 13 oraz art. 19 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm.) - powoływanej jako: "u.p.z.p." - poprzez istotne naruszenie trybu i zasad uchwalania aktu planistycznego.

W oparciu o powyższy zarzut Wojewoda Łódzki wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały nr XVIII/147/20 Rady Gminy Wola Krzysztoporska z dnia 19 marca 2020 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Wola Krzysztoporska dla części obrębu Kozierogi, a także o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że zaskarżona uchwała została podjęta z istotnym naruszeniem zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, mianowicie został naruszony art. 16 ust. 1 u.p.z.p., w związku z § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (t.j. Dz. U. Nr 164, poz. 1587). W ocenie Wojewody Łódzkiego na rysunku ww. planu, jak w również w dokumentacji prac planistycznych brak jest potwierdzenia, że załącznik graficzny do ww. uchwały został sporządzony zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.z.p., to jest z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych. Wątpliwości budzi również kompletność podkładu mapowego, wykorzystanego do sporządzenia przedmiotowego planu. Z analizy załącznika graficznego do powyższej uchwały wynika, że na części obszarów objętych ustaleniami planu niewidoczny jest podkład mapowy, a poziomice, granice ewidencyjne działek, czy inne oznaczenia mapy nie mają swojej kontynuacji. Ponadto fragmenty granic działek, widocznych na podkładzie mapowym nie pokrywają się z liniami własności, oznaczonymi w legendzie rysunku kolorem zielonym.

Wojewoda Łódzki wyjaśnił, że w odpowiedzi na jego zastrzeżenia organ Gminy Wola Krzysztoporska oświadczył, że do sporządzenia załącznika graficznego do mniejszej uchwały zostały wykorzystane urzędowe kopie map zasadniczych. Tymczasem w dokumentacji prac planistycznych sporządzonej na potrzeby niniejszego planu miejscowego, jak również w odpowiedzi na wszczęte postępowanie w sprawie nie zostały dostarczone do organu nadzoru dowody potwierdzające, że załącznik graficzny do ww. uchwały został sporządzony z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych. Ponadto organ Gminy wyjaśnił, że "Rozbieżności co do przebiegu granic działek na podkładzie mapowym linii własności oznaczonych w legendzie kolorem zielonym wynikają z rozbieżności dwóch rodzajów użytych map. (...) Przedmiotowy obszar pozbawiony jest treści mapy zasadniczej w dość szerokim zakresie, zatem dla uzupełnienia informacji wykorzystano mapy ewidencyjne. (...) Połączenie obu map wymaga nadania georeferencji mapom zasadniczym i ich transformacji do układu odwzorowania przestrzennego reprezentowanego przez mapę zasadniczą, przez czym aktualność i dokładność mapy ewidencyjnej, determinuje przyjęcie jej jako mapy referencyjnej, stanowiącej punkt odniesienia". W ocenie organu nadzoru użyte przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 u.p.z.p. sformułowanie "z wykorzystaniem urzędowych kopii map" należy rozumieć jako nakaz wykorzystania określonej mapy, jaką organ gminy uzyskał z powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Dopuszczalna jest jedynie zmiana nośnika materiału bez kompilacji i wzajemnego uzupełniania. To oznacza, że wykorzystana może być wyłącznie mapa w takiej formie, jaka istnieje w zasobie powiatowego ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, o ile jej treść i skala jest zgodna z wymaganiami określonym w art. 16 u.p.z.p. Ponieważ unormowania art. 16 ust. 1 u.p.z.p. nie przewidują możliwości łączenia dwóch rodzajów map, w przedmiotowej sprawie mapy zasadniczej z mapą ewidencyjną, a następnie ich kompilacji i wzajemnego uzupełniania, to zdaniem organu nadzoru w niniejszej sprawie doszło do istotnego naruszenia zasad sporządzania miejscowego planu. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 czerwca 2017 r. (sygn. akt II OSK 1962/16) jednoznacznie stwierdził, że brak jest dowolności w wyborze mapy niezbędnej do planowania przestrzennego. Przepis art. 16 ust. 1 u.p.z.p. wprowadza zasadę, że plan miejscowy sporządza się w skali 1:1000 z wykorzystaniem kopii urzędowych map. Musi to być mapa zasadnicza lub katastralna w razie braku zasadniczej, a plan musi być naniesiony na kopii tej właśnie mapy a nie na dowolnej mapie, nawet stworzonej przez geodetów dla celu postępowania planistycznego. Z tego względu mapa uzyskana z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, wykorzystana do sporządzenia planu miejscowego nie może być przeskalowywana poza ośrodkiem dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, a jej zgodność z oryginałem przechowywanym w tym zasobie powinna potwierdzać klauzula, którą właściwy organ nadaje na kopiach dokumentów udostępnionych z zasobu.