Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 sierpnia 2021 r., sygn. II SA/Ol 492/21

Zabezpieczenie społeczne; Administracyjne postępowanie

Dnia 5 sierpnia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 sierpnia 2021 roku sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 30 lipca 2020 r. B. K. (dalej jako: "skarżąca") zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym babcią J. P. Jednocześnie skarżąca oświadczyła, że w dacie przyznania jej wnioskowanego świadczenia rezygnuje z pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego, przyznanego decyzją z 2014 r.

Decyzją z "[...]" r., wydaną z upoważnienia Burmistrza przez Specjalistę Pracy Socjalnej MOPS (dalej jako: "organ I instancji") odmówiono przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Organ I instancji wyjaśnił, że nie kwestionuje faktycznego sprawowania opieki nad babcią ani zakresu tej opieki, który faktycznie może uniemożliwiać podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Wskazał, że z tytułu sprawowanej opieki nad babcią skarżąca ma ustalone prawo do zasiłku dla opiekuna. Jako przyczynę odmowy podał art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 poz. 111, dalej jako: "u.ś.r."), gdyż niepełnosprawność J. P. nie powstała do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole. Ustalono też, że niepełnosprawna ma dwoje dorosłych dzieci: T. K. i A. P., którzy nie posiadają orzeczenia o niepełnosprawności. Organ I Instancji wskazał, że to na dorosłych dzieciach niepełnosprawnej ciąży w pierwszej kolejności obowiązek alimentacyjny i im ustawa w pierwszej kolejności przyznaje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego(art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r.). Nie ma znaczenia, że z innych przyczyn (np. z powodu zamieszkiwania w innym mieście, z powodu wykonywania pracy czy z powodu prawa do świadczenia emerytalnego czy rentowego itd.) osoby zobowiązane w pierwszej kolejności takiej opieki nie mogą sprawować. Decydujące są jedynie przyczyny obiektywne, do których ustawa zalicza legitymowanie się orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym. Innego rodzaju okoliczności, niepoparte treścią przepisów ustawy, nie mogą być brane pod uwagę ani przez organy administracji, ani przez sąd.