Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 marca 2022 r., sygn. VII SA/Wa 2412/21

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Sawczuk (spr.), , Sędzia WSA Artur Kuś, Sędzia WSA Izabela Ostrowska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 marca 2022 r. sprawy ze skargi M S na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2021 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

I.

Decyzją z [...] stycznia 2019 r. nr [...] Starosta [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił A. S. pozwolenia na budowę czternastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej na działce nr ew. [...], obręb [...], położonej przy ul. [...] w K.. Decyzja stała się ostateczna.

II.

Po rozpatrzeniu wniosku M.S., Wojewoda [...] decyzją z [...] czerwca 2021 r. nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Starosty [...].

Zdaniem organu, zaskarżona decyzja nie wywołała nieodwracalnych skutków prawnych, a od dnia jej doręczenia nie minęło 10 lat. Nie upłynął zatem termin dopuszczalności stwierdzenia nieważności tejże decyzji z przyczyn wymienionych w art. 156 § 1 pkt 1, 3, 4 i 7 k.p.a. Nie jest też obarczona żadną z wad kwalifikowanych i nie zasługuje na wyeliminowanie z obrotu prawnego. Przedmiotowa decyzja została wydana przez właściwy organ, na właściwej podstawie prawnej, a także nie dotyczy sprawy już uprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną. Decyzja ta nie zawiera również wady powodującej jej nieważność z mocy prawa, a w razie jej wykonania nie wywołała czynu zagrożonego karą oraz nie była w dniu wydania i nie jest trwale niewykonalna. Decyzja ta nie jest także dotknięta wadą rażącego naruszenia prawa.

Wojewoda uznał, że z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. wystąpił Skarżący, który nie był uznany przez organ pierwszej instancji za stronę w postępowaniu zakończonym decyzją Starosty. Wnioskodawca wyjaśnił jednak, że jest współwłaścicielem działek ewidencyjnych nr [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w K. (KW nr [...]), nr [...] z obrębu [...] stanowiącej fragment ulicy [...] (KW nr [...]) i nr [...] z obrębu [...] stanowiącej fragment ulicy [...] (KW nr [...]).