Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2022 r., sygn. III SA/Wa 2302/21
Podatek od czynności cywilnoprawnych
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz, Protokolant starszy referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.
Uzasadnienie
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. decyzją z [...] lipca 2021 r. - po rozpatrzeniu odwołania E. Sp. z o.o. s.k. (dalej: Skarżąca", "Spółka") od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z [...] kwietnia 2021 r. odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 1.500,00 zł od zmiany umowy spółki - pożyczka od wspólnika z dnia 9 stycznia 2015 r. - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Z akt sprawy wynika, że pismem z 31 grudnia 2020 r. Skarżąca wniosła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 1.500,00 zł od zawartej w dniu 9 stycznia 2015 r. z komandytariuszem T.K. umowy pożyczki w kwocie 300.000,00 zł. Jak wynika z wydruku z informacji odpowiadającej odpisowi pełnemu z rejestru przedsiębiorców numer KRS [...] T.K. jest wspólnikiem E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - spółka komandytowa. Od udzielonej pożyczki E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - spółka komandytowa uznając się za spółkę osobową przyjmując za podstawę opodatkowania kwotę pożyczki w wysokości 300.000.00 zł opodatkowała pożyczkę stawką 0,5%, tj. w wysokości 1.500,00 zł. Od zawartej umowy złożyła deklarację PPC-3 i zapłaciła podatek. Jednocześnie do wniosku o stwierdzenie nadpłaty załączyła korektę deklaracji PCC-3.
W uzasadnieniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty Spółka wskazała, że z uwagi na zwolnienie od podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczek udzielonych przez komandytariusza spółce komandytowej, podatek ten nie był należny a deklaracja została błędnie złożona. Spółka wskazała, że choć w art. 1 a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 ze zm., dalej : "u.p.c.c.") spółka komandytowa została zdefiniowana jako spółka osobowa i spółka ta jest także spółką osobową na gruncie ustawy kodeks spółek handlowych, to polskie przepisy są jednak sprzeczne w tym zakresie z przepisami Dyrektywy 69/335/EWG (a także Dyrektywy 2008/7/WE) w zakresie jakim dotyczą opodatkowania pożyczek. Spółka argumentuje, że problematyka zastosowania Dyrektywy 69/335/EWG do spółek komandytowych była wielokrotnie przedmiotem analiz Naczelnego Sądu Administracyjnego i wskazała, wyrok NSA z 4 lipca 2014 r. sygn. akt II FSK 1915/12, z dnia 16 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2796/12, z dnia 19 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 143/13 oraz z dnia 30 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 1402/13, wyrok z dnia 7 października 2015 r. sygn. akt II FSK 3923/13. W uzasadnieniu powołała także wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie C-212/10 Logstor ROR Polska Sp. z o.o. przeciwko Polsce. Spółka opierając się na uzasadnieniach wyroków uznała, że udzielenie spółce komandytowej pożyczki przez wspólnika tej spółki będącego komandytariuszem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
